30 เมษายน 2545 10:04 น.
มาโนช
เธอคิดกับฉันอย่างไรไม่อาจฝืน
ฉันจะยืนตรงแน่ไม่แปรผัน
เธอเข้าใจอย่างไรไม่ว่ากัน
ฉันคือฉันคนนี้ไม่มีเปลี่ยน
ถึงเธอจะว่าฉันไร้เหตุผล
หรือเป็นคนไม่จริงจังใจหมุนเวียน
ไร้สาระจนน่าคลื่นเหียน
ไม่พากเพียรงานการไม่นำพา
ก็ช่างมันเถิดนะฉันไม่แคร์
ฉันไม่อาจแปรเปลี่ยนจิตวิญญา
หรือปรับตัวดังเธอปรารถนา
ขอเธออย่ามาคิดเปลี่ยนให้ยากเลย
24 เมษายน 2545 14:09 น.
มาโนช
นำดอกรักมาร้อยเป็นมาลัย
เป็นน้ำใจคล้องคอสุขหรรษา
นำรักจากดวงใจถักทอมา
มีคุณค่าร้อยดวงใจเป็นพันดวง
นำดอกรักมาคล้องคอกันจนหมด
เพียงภาพพจน์มีน้ำใจล้วนหลอกลวง
อยากจะรู้ในหัวใจแต่ละดวง
มีรักพ่วงมาด้วยหรือเปล่าหนอ
เห็นหัวร่อหยอกเหย้ามีความสุข
เห็นสนุกโอบกอดรอบรอบคอ
ตอนรุ่งเช้าดูข่าวพรรคแตกกอ
แตกอีกหน่อรวมอีกต้นตะวันล่วง
หากมีรักในดวงใจคนละดอก
หกสิบล้านดอกไม่หลอกลวง
นำมาร้อยเป็นมาลัยไทยหนึ่งพวง
ไม่ต้องห่วงพรรคใครไทยด้วยกัน
จะได้พรรคใหญ่คือไทยแท้
ที่ไม่แพ้ชาติไหนร่วมฝ่าฟัน
รวมพลังกันวันนี้ไม่แปรผัน
จงช่วยกันนำชัยสู่ไทยเอ๋ย
23 เมษายน 2545 15:07 น.
มาโนช
ความรักฉันเป็นเช่นหิ่งห้อย
มีแสงน้อยน้อยส่องสว่างบางเวลา
ไม่ร้อนแรงฉายแสงเช่นสุริยา
ไม่ใช่จันทราไร้แสงในตัวตน
หากเธอเชื่อมั่นในรักฉัน
ไม่มีวันได้พบความมืดมน
จะเป็นแสงสว่างกลางกมล
พาเธอพ้นความมืดทุกเวลา
หากเธอเหงาเศร้าหรือทดท้อ
จะหยอกล้อกระพริบแสงแข่งดารา
จะชวนเพื่อนสายลมพรมกายา
ให้เริงร่าเป็นสุขทุกนาที
ขออย่าเก็บรักฉันในขวดโหล
ให้โอกาสรักฉันเปล่งรัศมี
จะร่วมสุขร่วมทุกข์ชั่วชีวี
จะไม่หนีคนดีให้เดียวดาย
17 เมษายน 2545 13:26 น.
มาโนช
อิฐเก่าเจ้าผ่านเรื่องราวมากี่ยุค
ไม่ว่าทุกข์สุขหรรษาเจ้าผ่านพบ
จากก้อนดินบรรจงปั้นฝังกลบ
มาจนจบเป็นก้อนอิฐหลากรูปทรง
นำมาสร้างเวียงวังบ้านและวัด
เห็นเด่นชัดโอ่อ่าดูมั่นคง
เคยหรูหราสวยสมเจนบรรจง
ด้วยรูปทรงสีสันตามจินตนา
มาบัดนี้เจ้าทิ้งร่างลงเกะกะ
เป็นขยะกองใหญ่มหึมา
ไม่มีใครสนใจเจ้าอีกแล้วหนา
สูงเสียดฟ้าต่ำตกกลับเป็นดิน
ชีวิตเราก็เป็นเฉกเช่นนี้
ชั่วหรือดีสูงใหญ่ก็จบสิ้น
อำนาจวาสนาแลทรัพย์สิน
ต้องสูญสิ้นวันเราเข้ากองฟอน
หน้าส่วนตัว
716
