24 กันยายน 2546 19:42 น.
มาแตง
ก็ไม่ได้วิเศษวิโสมาจากไหน
แต่ก็ถือว่าใช้ได้ - - - ที่สามารถชนะหัวใจเขา
ส่วนเธอ - - - จะมาตีฆ้องร้องเอา
ว่าฉันไม่ดีพอสำหรับเขา - - - ก็ทำไป
ถ้าคิดว่าแน่จริง
พอทื่จะแย่งชิงเขาไปจากฉันได้
เต็มที่เลยนะ - - - ไม่ว่าอะไร
อยากทำอะไรก็ตามสบาย - - - ไม่ว่ากัน
เอาเถอะ - - - ไม่ถือสาหรอก
ถ้าชอบรองรับน้ำใต้ศอก - - - จากฉัน
แฟร์เต็มที่ - - - เพราะฉันยังไงก็ to be number one
want เมื่อไหร่จะแบ่งปัน - - - เจียดให้ละกัน - - - ฉันทำทาน
* * * กลอนบทนี้เกิดขึ้น หลังจากที่ฟังเพื่อนมานั่งปรับทุกข์ด้วย อาจจะแรงไปนิด แต่ก็เจ็บดี * * *
24 กันยายน 2546 19:26 น.
มาแตง
ให้ทุกหยดหยาดของความทรงจำ
หายไปด้วยการเอ่ยลาแค่หนึ่งคำ - - - ดีไหม
อย่าพูดอีกเลยว่ารัก - - - หรือไม่อยากจากไป
เมื่อหัวใจคุณก็อยู่กับใคร - - - แล้วทั้งดวง
อย่าจับมือฉัน
อย่านึกว่าสงสารกัน - - - อย่าทำเหมือนยังผูกพัน - - - แสนหวง
ไม่รักก็อย่าทำร้าย - - - ด้วยความมักง่ายทั้งปวง
คุณไปเถอะไม่ต้องห่วง
กับทุกหยดน้ำตาร่วง - - - จะเช็ดเอง
24 กันยายน 2546 18:59 น.
มาแตง
การจะเริ่มรักใครสักคน
เหมือนมีความร้าวรน - - - รออยู่ตรงหน้า
หากมีวันสุดท้าย - - - ต้องมีน้ำตา
หรือหากโชคดีขึ้นมา - - - ก็คงรักกันตลอดไป
+ + + + +
ขนาดเผื่อใจเรื่องความรักไว้ถึงเพียงนี้
คนดี - - - ฉันยังรักเธอได้
รักไปพร้อม พร้อม กับการเผื่อใจ
อะไร อะไร มันจึงยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์
+ + + + +
รู้เอาไว้อย่างเดียวเถิดนะว่า
อย่าเพิ่งเชื่อในสิ่งที่ตาเธอมองเห็น
ศึกษากันและกันไปอย่างใจเย็น
ทุกสิ่ง - - - ทุกอย่างที่เราทำต่อกันมันจะเป็นคำตอบเอง
* * * หากมีแก้วสักใบ ฉันคงไม่เทน้ำลงไปทีเดียวให้เต็ม ฉันจะค่อยๆ เติม ค่อยๆ เติม เฝ้ารอดูน้ำเต็มแก้วด้วย เวลา * * *
24 กันยายน 2546 18:58 น.
มาแตง
การจะเริ่มรักใครสักคน
เหมือนมีความร้าวรน - - - รออยู่ตรงหน้า
หากมีวันสุดท้าย - - - ต้องมีน้ำตา
หรือหากโชคดีขึ้นมา - - - ก็คงรักกันตลอดไป
+ + + + +
ขนาดเผื่อใจเรื่องความรักไว้ถึงเพียงนี้
คนดี - - - ฉันยังรักเธอได้
รักไปพร้อม พร้อม กับการเผื่อใจ
อะไร อะไร มันจึงยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์
+ + + + +
รู้เอาไว้อย่างเดียวเถิดนะว่า
อย่าเพิ่งเชื่อในสิ่งที่ตาเธอมองเห็น
ศึกษากันและกันไปอย่างใจเย็น
ทุกสิ่ง - - - ทุกอย่างที่เราทำต่อกันมันจะเป็นคำตอบเอง
* * * หากมีแก้วสักใบ ฉันคงไม่เทน้ำลงไปทีเดียวให้เต็ม ฉันจะค่อยๆ เติม ค่อยๆ เติม เฝ้ารอดูน้ำเต็มแก้วด้วย เวลา * * *
17 กันยายน 2546 09:38 น.
มาแตง
แม้วันหนึ่ง - - - ทะเลอาจหมดความเค็ม
แต่รักฉันจะเติมเต็มอยู่เสมอ
ความรู้สึกดีที่ออกปาก - - - ว่าให้เธอ
ยังคงมีให้ค้นเจอตลอดไป
+ + + + + + + + + + + +
ฝากดวงดาวกระซิบให้คนไกลโพ้น
ว่าอยู่ฟากฟ้าฝั่งโน้น - - - อย่าหวั่นไหว
ถึงเวลาจะขยัน - - - สั่นคลอนหัวใจ
ก็จะรักเธอต่อไป - - - อย่างมั่นคง
^*^ แด่ความพ่ายแพ้ของกาลเวลา ท่ามกลางวันเวลาที่หมุนผ่านไป อาจทำให้คนเราลืมหลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตได้ แต่ไม่อาจทำให้ฉันลืมเธอได้ แม้เพียงแค่สักครั้งหนึ่งของเข็มวินาที ที่ผ่านไป ^*^