27 มิถุนายน 2546 17:33 น.
มาแตง
ไม่มีใครเลย - - - ไม่เคยมี
ฉันต้องจมกับความว่างเปล่า - - - อย่างนี้ทุกครั้ง
เหมือนโดนคำสาป - - - ให้เจอแต่คนไม่จริงจัง
พอจะมีความรักสักครั้ง - - - ก็ล้มเหลวไป
อยากมีคนอยู่เคียงข้าง
คอยรับฟังความรู้สึก - - - ที่ร้าวไหว
แต่ค้นหา - - - ยิ่งเหมือนคว้าอากาศที่ลอยไป
เมื่อไหร่หนอ - - - เมื่อไหร่
หัวใจจะได้ถูก - - - เติมเต็ม
27 มิถุนายน 2546 17:27 น.
มาแตง
เหนื่อยกับการตามหา
ใครสักคนที่คือแววตา - - - แห่งฝัน
คนที่เข้าใจ - - - และพร้อมจะผูกพัน
เป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันอยากเจอ
เหมือนเมฆหมอก - - - บังทาง
มีแต่ความเปล่าร้าง - - - และมีเพียงฉัน - - - ที่พร่ำเพ้อ
เพราะไม่อาจไขว่คว้า - - - หัวใจที่อยากจะพบเจอ
จึงเหว่ว้าอย่างนี้เสมอ - - - บนความเดียวดาย
27 มิถุนายน 2546 17:19 น.
มาแตง
ใครหลายๆ คนเคยบอกกับฉัน
ว่าอิจฉาความผูกพัน - - - ที่เราเป็นอยู่
มีหลายคน - - - คอยใส่ใจ - - - คอยเฝ้าดู
เพราะอยากรู้ - - - อยากเห็น - - - ความเป็นไป
และบางคนเคยเอ่ยถามฉัน - - -
ว่าเคยไหวหวั่น - - - เคยเหงาบ้างมั้ย
เวลาที่เราต่าง - - - อยู่ห่างไกล
ทำไมจึงเป็นไปด้วยดี - - - เหมือนเดิม
เขาคงไม่รู้ความจริงว่า
ยิ่งห่างตา - - - ระหว่างเราความรักยิ่งเพิ่ม
เพราะเรามีกันและกันเสมอ - - - คอยต่อเติม
ให้ความรักอยู่คงเดิม - - - ด้วยการคิดถึงกัน
27 มิถุนายน 2546 15:48 น.
มาแตง
เธอกำลังหลอกตัวเองหรือเปล่า
ที่คิดว่าสักวัน - - - เขาจะกลับมาหา
จากวันที่เธอผิดหวัง - - - เสียน้ำตา
มันเนิ่นนานเกินกว่า - - - จะหวังอะไร
เมื่อไหร่จะตื่นจากฝัน - - - สักที
ความหวังที่เธอมี - - - มันเป็นไปไม่ได้
จะหลอกตังเอง - - - ไปอีกทำไม
เขาจะกลับมาห่วงใย - - - คงไม่มีทาง
ฉันรู้ว่าเธอเข้าใจดี - - - ทุกสิ่ง
แต่กลัวที่จะรับความจริง - - - กลัวทุก ทุก อย่าง
เพียงเธอกล้าจะลืมความปวดร้าว - - - จะเจือจาง
และจะรู้ว่าคนข้าง ข้าง - - - ยังห่วงใย
23 มิถุนายน 2546 22:19 น.
มาแตง
เธอคือคนสำคัญ
คนที่ฉันอยากเห็นหน้านาน นาน - - - และอยากชิดใกล้
เป็นความรู้สึกดี ดี - - - ที่ไม่เคยมีจากใคร
อบอุ่นและยิ่งใหญ่ซึ่งสัมผัสได้ทุกช่วงเวลา
ยามใดที่เธอไม่อยู่
ฉันรู้สึกหดหู่ - - - เมื่อไม่ได้พบหน้า
ได้แต่คิดถึงรอยยิ้มใส ใส - - - และความหมายซึ้ง ซึ้ง
ของ - แวว - ตา
เอาเป็นว่ารีบไป - - - แล้วก็รีบกลับมา
คน - เหว่ - ว้า - กำ - ลัง - คอย