12 ธันวาคม 2551 07:53 น.
มาเรียณัฐ
ก้าวเดินต่อไป
เดินทางไปไม่สิ้นสุด
ระหว่าทางเร่งรุดให้ถึงที่หมาย
อาจพบเจออุปสรรคมากมาย
อย่าหวั่นชายตาเมียงมองแล้วผ่านเลย
ล้มแล้วลุกขึ้นยืนด้วยลำแข้ง
เจ็บก็ทนทนแล้วเมินเฉย
อย่าใส่ใจสองข้างทางที่ลมเปรย
เพราะเพียงลมปากเป่าไป
ประสบการณ์การก้าวเดิน
ต้องเผชิญหลากหลายสิ่ง
แม้เจอเธอก็ไม่อยากหยุดนิ่ง
เพราะเธอสิ่งที่จริงใจ
ลมปากลมลวง
คงแค่ควงล้อเล่น
อาจหยุดต่อล้อเพราะเงียบเหงา
แต่ไม่ได้โง่เฃลาเบาปัญญา
การก้าวเดินทางต่อ
คงได้พ้อพบพานสิ่งใหม่
หวังวันหนึ่งหาคนพึ่งใจ
แล้วหยุดทางเดินไว้พิจารณา
11 ธันวาคม 2551 20:45 น.
มาเรียณัฐ
ความเปลี่ยนแปลง
แรกรู้จักช่างเอาใจใส่
วันวันโทรถามไถ่ทุกข์สุข
นานวันกลับละเลยไม่มีมุข
หรือกำลังรุกเร่งจีบใคร
กาลเวลาพาเธอเปลี่ยนแปลงไป
อาจมิใช่เพียงเวลาที่เคยห่วงหา
อาจเพราะเธอถนัดนัดครำครา
เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาจนชาชิน
จะหลอกทำไมเมื่อใจไม่ใช่
แสร้งหวงห่วงใยทำไมหนอ
หลอกลวงตนเองยังไม่พอ
แกล้งสอพลอ...หลอกคารมลมลวง...
19 พฤษภาคม 2551 23:09 น.
มาเรียณัฐ
พรหมลิต หรือ สวรรค์สร้าง
มอบความอ้างว้างสับสนมาให้
มีความรักและความเข้าใจ
แต่ทำไม..จึงมีใครทำลาย
เรารักกันไม่ใช่หรือ..แค่คนบื้อคนนั้น...พยายามละลาย..
ทำดีต่อหน้าเรา ...เขาหวังร้าย
หมายจัก..ให้เราไกลกัน
รักของเราเข้าใจในรักเสมอ
ไม่มีใครไหนเนอ...จะสามารถ
ลองมาลองหมิ่นประมาท....
เราไม่คลาดแคล้วกัน..นั่นแหละเรา
รวมใจของสองเราให้มั่น
สัญญากัน...อย่างเข้าใจ ใครจะรู้
พวกเขาเป็นมิตร..แต่คือศัตรู
ยุ่งยุ่งอยู่...แต่ยุแยง....
.
19 พฤษภาคม 2551 18:54 น.
มาเรียณัฐ
ความเปลี่ยนแปลง
เธอเคยบอก ชีวิตนี้พี่ให้
เธอเคยใช้ วาจาว่ารักมั่น
เธอเคยบอกรักฉันทุกวัน
เธอลืมฉันสิ้นแล้ว...เธอเปลี่ยนแปลง..
หน้าส่วนตัว
1139
