29 เมษายน 2552 23:09 น.
มาเรียณัฐ
พยายามแล้วพยายามเล่าเฝ้าแก้ไข
ด้วยดวงใจมุ่งมั่นเพราะฝันหวาน
จะเดินเคียงเธอไปตราบนาน
รักตลอดกาล ตราบฟ้าดิน
อะไร อะไรที่ต่างแตก
กลับไม่แปลกครั้งยังรักไม่สิ้น
มาวันนี้มีเพียงคำที่เคยชิน
ดวงชีวิน โศกเศร้า เพราะร้าวเกิน
ทำฉันใด ใจดวงน้อย
เฝ้ารอคอยเธอเปลี่ยนดังดวงเสริม
แต่ไม่วายกลับกลายเพิ่มเติม
ไม่มีเรื่ม เปลี่ยนเพื่อ เถือสัญญา
ต่อแต่นี้คงไม่มี ที่ต่อว่า
ใจบ้าบ้า คอยเขื่อ เบื่อคำช้ำให้
หมดโอกาส จึงประหลาดใจ
เปลี่ยนคนให้ เป็นคนใหม่ ไม่ได้เลย
11 มีนาคม 2552 22:49 น.
มาเรียณัฐ
คำพูดจาน่าเชื่อ
ฟังไม่เบื่อเพราะคารมสมที่
ช่างเจรจา...ช่างว่า..รักคนดี
สุดท้ายนี้ก็เจ็บ..เจ็บเพราะคารม
หลอน..หลอนในประสาทสำนึก
ใจตรองตรึกเพราะกลัวหลงขื่นขม
พยายามแล้วเจ้าแก้วเหล้า...ไม่สุขสม
คงจะจมกับแก้วใจ...ที่ไหนกัน
หลอก..ทำไมใจของพี่
คิดว่าดีแล้วหรือที่ทำให้ใจสั่น
รู้ไหมเล่า..เหล้า...มันยังเหมือนเดิมทุกที่
ดื่มทีไร..ใจรู้รส..ดังเดิม...
มันมิเคย..เพิ่มรส เพิ่มสิ่งใด
กลิ่นหอม..นุ่มกลุ่มกล่อมใจให้เคลิ้ม
ดีกว่าคนเดิม..เดิม...
ที่โกหก...จนตายใจ..
7 กุมภาพันธ์ 2552 20:13 น.
มาเรียณัฐ
ลืมเถิดใจ อย่าร้องไห้ เลยเจ้า
ลืมลืมเขา ให้สิ้น อย่าถวิลหา
ลืมไปเถิด คนเจ้าน้ำตา
เขาไม่มี คุณค่า แก่หัวใจ
จะรักทำไม ใจเจ้าชู้ ไม่อยู่ที่
รักคนไหน ดีดี จะเป็นไฉน
จะไม่ต้อง เจ็บปวด รวดร้าวไง
เลิกเถอะนะ หัวใจ เจ้าอ่อนแอ
ลืมเสียเถิด นะจำ ใส่ในอก
อย่ารักคน รกสกปรก ไม่แยแส
รูทั้งรู้ ใจเจ้า เขาไม่แล
ใยไม่แก้ จากไกล ไปเสียเลย
ใครกันนะ คนนั้น คนใจดำ
คนที่ทำ หัวใจให้ สลายช่วยเฉลย
ลืมเสียเถิด ความรักเศร้า ของเจ้าเอย
ลืมลืมเลย คนอย่างเขา คนไม่จริง
รักทำไม รักแล้วต้อง ง้อรอเขา
เจ็บไม่เบา ใยมิจำ ทำใจนิ่ง
เขาไม่เคย รักเราเลย รักหลายหญิง
แหละความจริง เขาแกล้งรัก เจ้าเล่น ....เห็นหรือยัง.....
7 กุมภาพันธ์ 2552 09:59 น.
มาเรียณัฐ
....ไตร่ตรอง มาหลาย ครั้งครา
มองหาว่า มีความจริง ในนั้นหรือ
ยิ่งพบ และยิ่งเห็น ก็คือ
ความระอา เบื่อบ่น ทนมานาน
คงจะจบ ลงแล้ว เธอกับเรา
อาจจะเศร้า เพียงฉัน เคยฝันหวาน
ต่อแต่นี้ ไม่มีแล้ว พ่อแก้วกานต์
ไม่อาจต้าน ทานหัวใจ ที่ไม่เหมือนเดิม
ไกล ตา ไกลใจ ไปจากฉัน
เปลี่ยนคืน และวันที่ บอกรักเสริม
เธอหายไป ไกลจาก ฝันเคยแต่งเติม
ทำร้ายเพิ่ม ทำร้ายรัก แทบรักตาย
รักแท้แพ้ ระยะทาง ห่างเหิน
เธอคงเพลิน กับคนใกล้ ใจเธอหมาย
จึงได้ลืม รักของฉัน อันมากมาย
ผลสุดท้าย เธอโกหก พกลม...
5 กุมภาพันธ์ 2552 08:59 น.
มาเรียณัฐ
ผ่านมาแล้ววันนั้นฉันจำได้
ใกล้วันวาเลนไทน์ของปีนั้น
เธอเอ่ยคำบอกรักรักมั่น
บอกรักฉันด้วยหัวใจ
รักเริ่มผลิดอกออกบาน
รู้สึกสราญในทรวงดวงฤทัยให้
เราสองจึงได้รักเริ่มดูใจ
วันเวลาผ่าน ผ่านไป ยิ่งรักมากอุรา
ปีนี้ก็ใกล้วันั้นแล้ว
ตัวพี่แก้วจะจำได้ไหมหนา
พี่เคยเอ่ยบอกรักน้องยา
ในวันที่เก้าหนาก่อนวาเลนไทน์
หน้าส่วนตัว
1484
