จากใจจริงถึงใครคนนั้น

มารแมงมุม

คนเคยเอ่ยคำรักมาหักหาญ
และเดินผ่านจากไกลไม่คืนหลัง
ไม่มีรัก...นั่นคือจริง...ไม่ชิงชัง
ทิ้งฉันนั่งทบทวน...หวนคะนึง

เราคบหากันมากว่าสิบปี
เป็นคนดีของกันเฝ้าฝันถึง
มีคำรักมาบอกหยอกรำพึง
มีความซึ้งเสน่หามาครอบครอง

เราดูแลกันบ้างบนทางไกล
เราห่วงใยแม้ไกลห่างต่างเศร้าหมอง
เราเข้าใจในนิยามตามครรลอง
เราเป็นของกันและกันสัญญาใจ

เธอถามฉันเหนื่อยไหมในความจน
ฉันอดทนด้วยความหวังยังยิ้มได้
หวังเพียงเธอมีฉันในวันไกล
แม้เราไม่อยู่ด้วยกัน...ฉันยินดี

เคยมีบ้างบางแวบแอบถามใจ
เป็นอะไรไปแล้วฉันฝันหรือนี่
นี่ความรักหรือความหลงจงใจมี
คำตอบที่กลับมา...ฉันกล้าไป

ฉันกล้าเล่นกับไฟทั้งใจรู้
ฉันกล้าสู้อุปสรรคไม่ผลักไส
ฉันเชื่อมั่นฟังสำเนียงเสียงหัวใจ
ไม่โทษใคร...ไม่โทษฉัน โทษสัญญา

คนเคยเอ่ยคำรักมาผลักไส
เขาเปลี่ยนไปไม่หวงไม่ห่วงหา
ฉันร้องไห้ชอกช้ำเสียน้ำตา
ยอมรับว่าเสียใจ...ไม่เสียดาย

คนคนนั้นวันนี้แม้มีอยู่
ฉันได้รู้ความต่างยิ่งห่างหาย
ไม่ขอทวงความผิดถูกลูกผู้ชาย
ฉันแค่หมายความเป็นหญิงคนจริงพอ

คนเคยรักหมดรักใช่จักแค้น
แค่อกแน่นความทรงจำช้ำบ้างหนอ
นับจากนี้ไม่หันกลับนับการรอ
ชีวิตขอไม่มีเธอเสมอกาล