ฉันวันนี้

มารแมงมุม

เช้าวันใหม่ตื่นพร้อมการยอมรับ
เริ่มสดับความต่างอย่างแจ่มใส
วันเวลาหมุนเวียนและเปลี่ยนไป
ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมแต่เริ่มเดิน

เราจึงต้องเปลี่ยนปรับรับรู้ใหม่
เพื่อก้าวไปสร้างหวังดังนกเหิร
หากไม่พร้อมยอมรับกับส่วนเกิน
ก็จะเปิ่นเขินเคอะเซอะโง่งม

การปรุงแต่งปรับตัวใช่ชั่วช้า
แต่ทว่าต้องหนักแน่นแม้นขื่นขม
ไม่ถึงตาย...เจ็บเพียงนิด...จิตอย่าตรม
เพียงแค่ข่มสติมั่นฝันก็คืน

เรายังมีวันนี้ที่งดงาม
ยังมีความงามในฝันอันเริงรื่น
ยังหายใจเต็มอิ่มยิ้มยั่งยืน
และยังตื่นใน รู้ อยู่กับ จริง

แม้จะต้องหวาดกลัวอย่ามัวท้อ
ก้าวที่รอคือก้าวกล้าหาทุกสิ่ง
ภาพลวงตามีบ้างไว้อ้างอิง
แค่เรานิ่ง...ลงบ้างก็ยังงาม

งามที่ใจที่สมองได้ร้องสั่ง
บานสะพรั่งในใจได้คำถาม
ชีพหนึ่งนี้นานเพียงใดให้คิดตาม
ชั่วครู่ยามยืมมาไม่ช้าคืน

เช้าวันนี้ตื่นสดับรับความสุข
ผ่อนคลายทุกข์วางใจไม่ขมขื่น
เหนื่อยแค่ไหนรู้รสบทกล้ำกลืน
รู้จะชื่นยามเหนื่อยยากแต่อยากไป

ไปถึงไหนไม่รู้...อยู่เพื่อฝัน
อยู่เพื่อวันงดงามตามที่ใฝ่
วันนี้ยังมีตัวพร้อมหัวใจ
และมีใครบางคนทนปลอบเรา

ก็เท่านี้เพลงชีวิตสิทธิ์อันชอบ
เดินนอกกรอบไปบ้างอย่างงี่เง่า
หัวเราะให้สิ่งรอบตัว...มั่วบางเบา
ยิ้มให้เขา...คนข้างใจ...ได้สุขพอ

ผ่านคืนก่อนเข้าวันใหม่ในเช้านี้
ความพอดีเตือนตนทนเถิดหนอ
ใช่พระเจ้าแค่คนทนเพื่อรอ
แค่เพียงขอเขียนชีวิตผิดก็ยอม

มีผิดบ้างถูกบ้างก็ยังเชื่อ
โลกนี้เหลือที่ของเราเฝ้าถนอม
มีบางใครใจบางคนไม่ปนปลอม
สองแขนล้อมโอบเรานานเท่านาน

วันนี้จึงเป็นอีกในพลันได้คิด
หนึ่งชีวิตน้อยนี้เริ่มที่บ้าน
แม่-พี่-น้อง-หลานสาวพราวสราญ
กับการงานที่รัก...จักมั่นคง

และกับใครคนนั้นฝันเป็นจริง
เป็นในสิ่งที่ฉันขาดวาดสูงส่ง
ฉันจึงยังเป็นฉันอันยืนยง
จักดำรงความกล้าก้าวกล้าไป