ใบไม้ร่วง

มารแมงมุม

ผ่านมาเพื่อผ่านไป ใบไม้ร่วง
จะยึดหน่วงเหนี่ยวไว้ไม่เห็นผล
อาจจะยากปล่อยวาง...กลางใจชน
การหลุดพ้นยากนักจักต้องทำ

เคยเขียวสดเยาว์วัยเมื่อบ่ายนี้
ค่ำคืนพลีชีพผล็อยลอยถลำ
สูญสิ้นแล้วการุณคุณธรรม
โดนเหยียบย่ำลงดิน...สิ้นแล้วแรง

หากเป็นปุ๋ยยังแผ่นดินถิ่นกำเนิด
รอวันเกิดคืนต้นใหม่ให้แข็งแกร่ง
ได้บทเรียนให้ศึกษาราคาแพง
แจ่มและแจ้ง รู้และเห็น ความเป็นไป

รู้ว่ายังขลาดเขลาเบาปัญญา
อวิชชาบางครั้งยังผลักไส
ผิดพลาดบ้างบางหนเลยจนใจ
เล่นกับไฟของร้อน...เผลออ่อนแอ

ได้รู้ซึ้งทางชีวิตที่ขีดวาด
บางครั้งอาจบิดเบี้ยว...เกี่ยวกระแส
ลมเบื้องสูงพัดไกวไหวปรวนแปร
คำว่าแพ้ตราประทับกับชีวา

เป็นเพียงใบไม้ร่วงที่ล่วงพ้น
กองท่วมท้นตรงลานดินเหมือนสิ้นค่า
ผ่านไปแล้วแก้วเอย...เคยผ่านมา
เพลงอำลา...กึกก้อง...สี่ห้องใจ

อาจจะเป็นบทเรียน...เหมือนเทียนน้อย
ที่ค่อยค่อยหรี่แสง...แท่งดับไหม้
เจ้าเคยเป็นเทียนทองคอยส่องไฟ
ดับลงไป...เผาใบไม้...ในวันลืม