21 กันยายน 2545 16:15 น.
มารอน
น้ำตาเปรียบเหมือนเพื่อน
คอยตักเตือนกระตุ้นใจ
ยามชื่นรื่นฤทัย
น้ำตาไหลหลั่งเปรมปรีดิ์
หยาดเยิ้มเป็นหยาดแย้ม
อาบสองแก้มแกมยินดี
ยามสุขสุดทวี
น้ำตาปรี่ประปรางทอง
ดีใจก็ไหลหลั่ง
โศกเศร้าคลั่งก็หลั่งนอง
สบรักรักสนอง
หลั่งหล่อคลองนัยนา
ชิงชังก็หลั่งไหล
โกรธเกลียดใครก็ไหลมา
ยามเกิดเกิดปรีดา
เกิดน้ำตาตื้นตันใจ
ยามตายใจสร้อยเศร้า
น้ำตาเคล้าเศร้าหทัย
ยามบวชบ่มบุญใจ
น้ำตาไหลเพราะอิ่มบุญ
แต่งงานบานจิตเคลิ้ม
น้ำตาเยิ้มเสริมสุขหนุน
พลาดรักอกหักรุน
น้ำตาหลั่งถั่งนัยน์ตา
พบกันพลันยินดี
น้ำตาปรี่เพราะปรีดา
จากกันพลันโศกา
น้ำตาไหลใจอาวรณ์
น้ำตาเปรียบเหมือนเพื่อน
คอยตักเตือนอนุสรณ์
เศร้าสุขทุกข์ม้วยมรณ์
รื่นเริงใจใช้น้ำตา
ระบายความในจิต
จึงเหมือนมิตรเสน่หา
คู่ทุกข์คู่ชีวา
เห็นใจฉันนิรันดร์เอย
1 กันยายน 2545 16:33 น.
มารอน
ได้รับรู้ว่าเธอต้องจากไป
เห็นรอยยิ้มจากหัวใจที่ให้ฉัน
และน้ำตาที่ไหลมาเรารู้กัน
จากวันนี้เธอและฉันต้องจากลา
ยืนโบกมือให้เธอจงโชคดี
ขอปัญหาไม่มีมาขวางหน้า
ตัวของฉัน ทั้งคำมั่นและสัญญา
จะคอยวันเธอกลับมา จงมั่นใจ
1 กันยายน 2545 16:26 น.
มารอน
ฤดูกาลเปลี่ยนไป
เธอคนอ่อนไหวก็เลยแปรเปลี่ยน
ฉันคนอ่อนแอก็เลยปวดร้าวหมุนเวียน
เพราะฤดูกาลที่แปรเปลี่ยน เปลี่ยนใจเธอ
1 กันยายน 2545 16:21 น.
มารอน
บังเอิญเดินผ่านมา
และแค่อยากรู้ว่า เธออยู่ไหน
ที่นี่ใช่ไหม เราเคยนัดกันไว้
ฉันไม่ได้ตั้งใจ ที่จะมา
บังเอิญเดินผ่านไป
แล้วก็แค่หวั่นไหว วุ่นว้า
บังเอิญน่ะ ที่วันนี้อยากมีน้ำตา
ไม่เกี่ยวกับ การมาไม่มา ของเธอ
1 กันยายน 2545 16:14 น.
มารอน
เธออยู่ในโลกใบใหม่
ฉันคงไม่มีทางไหนจะไขว่คว้า
เมื่อความจริงบอกให้รู้ว่าถึงเวลา
ที่ฉันต้องจากมา เสียที
ฉันอยู่ในโลกใบเก่า
เธอคงไม่มองมาที่คนเหงาคนนี้
โลกของเราคงอยู่ห่างไกล เท่าทวี
คงต้องบอกกันซะที โชคดีนะเธอ