2 กรกฎาคม 2546 17:38 น.
มารน้อย
เสี้ยนหนามปักอกทิ่มแทง
เก็บจริตแกล้งแสดงใครรู้
พบกระทบบางสิ่งจึงเกิดขึ้นอีก
สับสน เจ็บปวดที่สุด พี่เอ๋ย
ใจจะฝืนฝืนใจไม่ยอมให้เป็น....อีกเคย
2 กรกฎาคม 2546 17:21 น.
มารน้อย
อยู่กึ่งกลางระหว่างชายกับหญิง
สับสนจริงในความเป็นตัวฉัน
แต่ที่แน่ฉันคือคนเท่าๆกัน
มีสิทธ์ฝันมีสิทธิ์สร้างคุณความดี
ฉันรักเธอยอมรับว่าฉันรัก
แต่อาจจะเป็นไม่ได้แบบใจหวัง
เธอก็รู้รักนั้นเป็นสิ่งไม่จีรัง
เจ็บอาสัญรักก็ทำมามากมาย
เธอคือคนดี ดีที่สุดที่ฉันพบ
ไม่อยากจบแยกทางต่างความหมาย
อยากจะเก็บรักษาเธอไว้อยู่ข้างกาย
แม้จะวายชีวายังมีกัน ฉันและเธอ
ให้เวลาฉันอีกสักนิดเธอที่รัก
ให้ฉันประจักษ์ว่ารักมีความหมาย
ให้รักของเธอชนะจิตใจชาย
ที่แฝงเร้นย่างกรายกายสตรี