13 กรกฎาคม 2548 19:49 น.
มารกระบี่แสวงพ่าย
ยามอยู่ใกล้เห็นหน้าไม่คิดถึง ค่อยคำนึงยามอยู่ไกลให้ห่วงหา
แม้นชีวิตฉันเธอไม่นำพา ให้เราได้อยู่ร่วมกันสุขสมไป
ในความจริงตัวเราเหมือนคนเพ้อ นั่งละเมอถึงเธอไร้จุดหมาย
หากแต่เธอยามนี้คิดวุ่นวาย ถึงชายใดคนอื่นไม่ใช่เรา
อาจเป็นเพราะรักข้างเดียวจึงต้องช้ำ ไม่ชุ่มช่ำเหมือนดังจิตนิมิตน์หมาย
รักข้างเดียวเจ็บข้างเดียวจนวันตาย หากเพียงได้บอกรักเธอสุขสมใจ
30 พฤษภาคม 2548 20:43 น.
มารกระบี่แสวงพ่าย
อันความรู้สึกคน
ดวงกมลยากหยั่งถึง
รู้จักไท่ลึกซึ้ง
รู้แต่หน้าไม่รู้ใจ
วันนี้เป็นอย่างหนึ่ง
พรุ่งนี้ไซร์ไม่สมหมาย
รักเดียวมักเดียวดาย
เนื่องเพราะไซร์น้ำใจคน
16 พฤษภาคม 2548 18:51 น.
มารกระบี่แสวงพ่าย
ยามใดตื่นมาเจอกับวันใหม่
จงทำใจเหมือนแสงส่องเต็มศักดิ์ศรี
ดั่งดวงจันทร์ส่องแสงยามราตรี
คิดเพื่อเป็นกำลังใจจะก้าวเดิน
หากวันใดสายฟ้ากับพายุ
มรสุมโหมกระหน่ำไม่ขาดสาย
จงเป็นดั่งต้นมะพร้าวแม้เดียวดาย
ยังคงสู้ไม่ถอยสักก้าวเดียว
สุดฝากฝั่งคงจะพบความสำเร็จ
ปาดหน้าผากเช็ดเหงื่อให้สุขศรี
เปรียบนกน้อยกางปีกดั่งอินทรย์
เพื่อพยุงตัวเราสู่ดวงดาว
16 พฤษภาคม 2548 15:49 น.
มารกระบี่แสวงพ่าย
เมื่อเหลียวมองวันเวลาอันผ่านพ้น
ความทุกข์ตรมปักดวงใจกลางวิถี
หาไม่แล้วความสุขชั่วชีวี
รั้งแต่มีความเศร้าหมองตามดวงใจ
แม้นวันนี้เพียงได้แค่เฝ้าดู
ก็รู้สึกพอใจไฉนหนอ
แม้นไมได้จับต้องทำสอพลอ
แต่ก็ยังไม่ความสุขล้วนดวงใจ
ได้แต่พร่ำบอกตัวเองไม่มีสิทธิ์
ที่จะคิดปองดอกฟ้าให้หั่นไหว
ได้แต่คอยส่งไปกำลังใจ
แม้ไม่รู้ก็สุขใจเพียงคนเดียว
***ได้แต่แอบมองอ่ะ...ทำไงดี..***
14 พฤษภาคม 2548 12:37 น.
มารกระบี่แสวงพ่าย
แม้นกระบี่ยังมีร้อยแปรเปลี่ยน
มีเบียดเสียดเลี้ยวลดตามวิถี
เหมือนชีวิตไม่เคยหยุดจรลี
ยังคงมีเส้นทางให้ดำเนิน
ยามตะวันพ้นโผล่ที่ขอบฟ้า
ดั่งอาชาทรงสง่าน่าสรรเสริญ
ห่ากชีวิตยังสามารถจะก้าวเดิน
จงดำเนินดั่งแสงทองส่องกลางใจ
ถึงจะล้มล้มได้แต่อย่าท้อ
อย่าตัดพ้อกำลังใจอันสดใส
จงคิดดั่งผู้นำคิดการไกล
เพื่อให้ได้ความฝันนั้นมาครอบครอง
หน้าส่วนตัว
897
