6 ธันวาคม 2546 15:24 น.
มาธวี
ไปเสียเถอะคนดี
ไปจากผู้หญิงคนนี้ให้ชั่วชีวิต
คนที่ตลอดมาไม่เคยมีสิทธิ์
คนที่ผิดแม้แต่คิดจะรักคุณ
เป็นเพียงคนที่ไร้ค่า
ที่รักคุณจนกว่าโลกจะหยุดหมุน
แม้ได้เพียงน้ำตาอันอาดูร
ก็ยังอยู่เพื่อรักคุณเสมอมา
จากไปเอะคนดี
ไปอย่างที่หัวใจคุณปรารถนา
อย่าห่วงฉันเป็นอย่างไรเมื่อคุณลา
เพราะที่สุดแล้วก็รักเกินกว่าจะกล้าลืม
6 ธันวาคม 2546 15:12 น.
มาธวี
อย่าห่วงเลยคนดี
ฉันเข้มแข็งพอที่จะรู้จักเริ่มต้นใหม่
ไม่จำป็นต้องอยู่รอเพื่อปลอบอะไร
อย่าทำเหมือนฉันอ่อนแอไปหน่อยเลยได้ไหมขอที
จะไปก็ไปซะ
หมดแล้วใช่ไหมธุระจะได้จบตรงนี้
ไม่ต้องสงสัยที่น้ำตาใดใดฉันไม่มี
คนอย่างฉันเข้มแข็งพอทีจะไม่ใช้น้ำตาที่มีกราบเท้าใคร
6 ธันวาคม 2546 15:01 น.
มาธวี
ไม่ใช่คนก้าวร้าวอย่างใครเห็น
ไม่ได้เลือดเย็นอย่างที่ใครกล่าวหา
การแสดงออกภายนอกอาจดูเฉยชา
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไร้หัวใจ
รักก็เคยรักและรักมาก
รักจนคิดว่าไม่มีวันจากไปไหน
ทุ่มเททั้งชีวิตหมดจิตหมดใจ
สุดท้ายเป็นไงทิ้งไว้แค่รอยน้ำตา
วันนี้จึงต้องทำทีเข้มแข็ง
ก่อกำแพงแสร้งให้ใครเห็นว่าเก่งกล้า
หลอกคนอื่นหลอกได้ทำไปแค่ตบตา
แต่หลอกตัวเองไม่ได้สักคราว่ายังว้าเหว่หารักจริง
5 ธันวาคม 2546 08:27 น.
มาธวี
จะไม่สนใจจริงจริงเหรอ
แต่ว่าฉันรักเธอจริงจริงนะ
มีแต่เธอคนเดียวตลอดเวลา
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับใคร
ถึงเธอจะเอาหัวใจไปขว้างทิ้ง
แต่ถึงฉันเป็นผู้หญิงก็ตื้อได้
ยอมเสียฟอร์มยอมขายหน้าใครต่อใคร
จะลงทุนครั้งใหญ่เอาชนะหัวใจเธอ
5 ธันวาคม 2546 08:13 น.
มาธวี
นับตั้งแต่ที่ฉันมอบชีวิตให้
และรักคุณหมดหัวใจจนวันนี้
มันมากเพียงใดรู้บ้างไหมคนดี
ทำไมสำหรับคุณมันจึงไม่เคยมีความหมายอะไร
และคืนวันส่วนที่เหลือ
กับการมีชีวิตอยู่เพื่อความสิ้นไร้
เจ้าของสิ่งที่คุณไม่ต้องการทั้งวิญญาณและจิตใจ
คือฉันที่เหมือนตกนรกหมกไหม้
เพียงเพราะรักคุณให้ไม่ได้แม้คำเดียว
หน้าส่วนตัว
1115
