1 มกราคม 2547 23:24 น.
มาธวี
การจะเริ่มรักใครสักคน
เหมือนมีความร้าวรนอยู่ข้างหน้า
หากมีวันสุดท้ายต้องมีน้ำตา
หรือหากโชคดีขึ้นมาก็คงรักกันตลอดไป
ขนาดเผื่อใจเรื่องความรักไว้ถึงเพียงนี้
คนดีฉันยังรักเธอได้
รักไปพร้อมพร้อมกับการเผื่อใจ
อะไรอะไรมันจึงยังไม่พร้อมร้อยเปอร์เซ็นต์
รู้เอาไว้อย่างเดียวเถิดนะว่า
อย่าเพิ่งเชื่อในสิ่งที่ตาเธอมองเห็น
ศึกษากันและกันไปอย่างใจเย็น
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำต่อกันมันจะเป็นคำตอบเอง
6 ธันวาคม 2546 15:24 น.
มาธวี
ไปเสียเถอะคนดี
ไปจากผู้หญิงคนนี้ให้ชั่วชีวิต
คนที่ตลอดมาไม่เคยมีสิทธิ์
คนที่ผิดแม้แต่คิดจะรักคุณ
เป็นเพียงคนที่ไร้ค่า
ที่รักคุณจนกว่าโลกจะหยุดหมุน
แม้ได้เพียงน้ำตาอันอาดูร
ก็ยังอยู่เพื่อรักคุณเสมอมา
จากไปเอะคนดี
ไปอย่างที่หัวใจคุณปรารถนา
อย่าห่วงฉันเป็นอย่างไรเมื่อคุณลา
เพราะที่สุดแล้วก็รักเกินกว่าจะกล้าลืม
6 ธันวาคม 2546 15:12 น.
มาธวี
อย่าห่วงเลยคนดี
ฉันเข้มแข็งพอที่จะรู้จักเริ่มต้นใหม่
ไม่จำป็นต้องอยู่รอเพื่อปลอบอะไร
อย่าทำเหมือนฉันอ่อนแอไปหน่อยเลยได้ไหมขอที
จะไปก็ไปซะ
หมดแล้วใช่ไหมธุระจะได้จบตรงนี้
ไม่ต้องสงสัยที่น้ำตาใดใดฉันไม่มี
คนอย่างฉันเข้มแข็งพอทีจะไม่ใช้น้ำตาที่มีกราบเท้าใคร
6 ธันวาคม 2546 15:01 น.
มาธวี
ไม่ใช่คนก้าวร้าวอย่างใครเห็น
ไม่ได้เลือดเย็นอย่างที่ใครกล่าวหา
การแสดงออกภายนอกอาจดูเฉยชา
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไร้หัวใจ
รักก็เคยรักและรักมาก
รักจนคิดว่าไม่มีวันจากไปไหน
ทุ่มเททั้งชีวิตหมดจิตหมดใจ
สุดท้ายเป็นไงทิ้งไว้แค่รอยน้ำตา
วันนี้จึงต้องทำทีเข้มแข็ง
ก่อกำแพงแสร้งให้ใครเห็นว่าเก่งกล้า
หลอกคนอื่นหลอกได้ทำไปแค่ตบตา
แต่หลอกตัวเองไม่ได้สักคราว่ายังว้าเหว่หารักจริง
5 ธันวาคม 2546 08:27 น.
มาธวี
จะไม่สนใจจริงจริงเหรอ
แต่ว่าฉันรักเธอจริงจริงนะ
มีแต่เธอคนเดียวตลอดเวลา
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับใคร
ถึงเธอจะเอาหัวใจไปขว้างทิ้ง
แต่ถึงฉันเป็นผู้หญิงก็ตื้อได้
ยอมเสียฟอร์มยอมขายหน้าใครต่อใคร
จะลงทุนครั้งใหญ่เอาชนะหัวใจเธอ
หน้าส่วนตัว
970
