7 มิถุนายน 2547 16:41 น.
มาดามมด
...คิดถึงม๊ากมากนะ รู้ไหม
แต่ไม่ว่าง ไปหา
อยากรู้ เธอทุกข์สุข เพียงไร ที่ผ่านมา
อยากช่วย เช็ดน้ำตา เวลาเธอเสียใจ
...แต่ความจริง มันช่าง ยากเย็น
เพราะเกิดความจำเป็น ที่ทำแบบนั้นให้ได้
ได้แต่หวังเล็กเล็ก ว่าเธอคงเข้าใจ
ไม่ว่าเวลาไหน ก็ยังห่วงใย และรักเพียงเธอ
..............................
.......................
.................
27 พฤษภาคม 2547 13:28 น.
มาดามมด
...........................
...นานมาก ใช่ใหม คนดี
ไม่รู้อีกกี่ ร้อย พัน นาที ที่ต้องคิดถึง
แต่ให้เธอจดไว้ ในใจ อย่างหนึ่ง
ฉันจะหอบความคิดถึง ไปหาเธอ
...ตอนนี้เก็บได้ ก็หลายกระเป๋า
ไม่ว่ายังไง ก็จะเอาไปฝากเธอให้ได้
เพื่อเป็นหลักฐาน พร้อมด้วยความห่วงใย
เผื่อเธอจะเห็นใจ และไม่ว่าอะไร ที่ปล่อยให้คอยนาน
.............^-^..............
.................................
18 กุมภาพันธ์ 2547 16:13 น.
มาดามมด
.....................................
ขอโทษนะ ที่ผิดสัญญา
ว่าจะมาหาเธอ วันนั้น
ไม่ขอแก้ตัวอะไร ก็แล้วกัน
แต่ อยากให้รู้ ว่าคิดถึง จนทรมานใจ
ไม่ใช่ ไม่มีเวลา
แต่อยากรู้ว่า ใจตัวเอง จะรักเธอแค่ไหน
และแล้วก็ได้ บทสรุปของหัวใจ
ว่าทุกลม หายใจ มีแค่เธอ
.........................................
24 มกราคม 2547 11:38 น.
มาดามมด
...สายลมหนาว...พัดมา
อากาศเริ่มเย็นทุกทุกครา...แล้วรู้ไหม
ดูแลตัวเองให้ดีนะ...ห่วงใย
เอาไว้ว่างว่าง...ฉันจะไป...เยี่ยมเธอ
29 พฤศจิกายน 2546 17:21 น.
มาดามมด
...ชอบชวนเธอ...กัด
เจอหน้าเป็นต้องฟัด ปล่อยไม่ได้
เป็นอย่างนี้ทุกวัน ทุกทีไป
กลัวเธอจะรู้ใจ เหมือนกัน
...ว่า...แอบชอบเธออยู่
แต่ไม่อยากให้เธอรู้ ความใน นั้น
ต้องซ่อน ความรู้สึก ทุกที ที่เจอกัน
แต่อาจจะมี สักวัน ได้บอกว่า ชอบเธอ
...จวบจนวันนี้ 10 ปีผ่าน
ไม่ได้เจอเธอเสียนาน ยังคิดถึงเสมอ
ต่างค้นพบหัวใจตัวเอง จนเจอ
แต่ก็ยัง ไม่ลืมเธอ คนของวันวาน
.................^-^....................
.......................................