27 กันยายน 2551 21:15 น.
มาชิวๆปิวไปปิวมา
ป่านนี้เธออยู่ไหนก็ไม่รู้
คิดถึงอยู่บ้างไหมใคร่อยากถาม
ทำได้เพียงแต่งกลอนฝากบทความ
ว่าคิดถึงทุกยามที่หายใจ
คิดถึงเธอตั้งแต่ตื่นตอนเช้า
เอ๊ะนี่เขาตื่นยังอยากจะรู้
จะโทรปลุก ก็ลองกดโทรดู
แต่เทอดันไม่อยู่รับสายกัน
เธอตื่นแล้วหรือเธอยังไม่ตื่น
ต้องทนฝืนเดาไปอยู่อย่างนั้น
นั่งนอนคิดถึงเธอจนกลางวัน
ไร้สาระซะงั้นทั้งวันเลย
ไปไหนนะคนเราหายไปไหน
อยู่ก็หายไปซะเฉยๆ
เธอทำงี้ฉันเหมือนถูกละเลย
ไม่เหมือนเคยที่มาดูแลกัน
27 กันยายน 2551 20:53 น.
มาชิวๆปิวไปปิวมา
ต้องทำไงเธอถึงรู้ว่าเราชอบ
ต้องทำไงเธอจะตอบว่าชอบฉัน
ต้องทำไงให้เธอบอกชอบกัน
ต้องทำไงให้เธอนั้นให้ทั้งใจ
ต้องทำไงเทอถึงชอบซะทีน้า
หรือจะต้องน่ารักมากกว่านี้
หรือจะต้องทำตัวเป็นเด็กดี
หรือจะต้องตัดใจซะทีนะคนเรา
อยากให้เธอหันมองกันซักนิด
อยากให้เธอใกล้ชิดไม่อยากเหงา
อยากให้เธอมีคนแบบว่า"เรา"
อยากให้เธอพูดเบาๆว่ารักกัน