14 สิงหาคม 2547 13:32 น.
มัทนา
เพียงดอกไม้ ริมทาง ข้างวิถี
คุณความดี มากมาย ใครรู้บ้าง
เอนตามลม ห่มน้ำค้าง บนกลีบจาง
ถูกเมินหมาง เหมือนไร้ค่า ไม่น่ามอง
เพียงใจกัน ใบเปล่าเปล่า เหงาโดดเดี่ยว
อยู่กับความ เปล่าเปลี่ยว และหม่นหมอง
ลวดลายเก่า กับฐานะ ถูกครอบครอง
ถูกหมายปอง แค่ชั่วคราว ก่อนร้าวราน
หากแจกัน ที่ว่างว้าง และว้าเหว่
กับดอกไม้ ด้อยเสน่ห์ แซมกลีบหวาน
ต่างเติมแต้ม กันและกัน ของวันวาน
ให้อดีต พ้นผ่าน แค่ผ่านไป
ดอกไม้ใน แจกัน พลันสดชื่น
รวยระรื่น หอมกลิ่นอาย ความสดใส
ดั่งเพื่อนรัก ภักดี ที่ไว้ใจ
พร้อมก้าวไป สู่หลักชัย ข้างเคียงกัน
11 สิงหาคม 2547 07:51 น.
มัทนา
....ใต้ร่มเงา แห่งใบไม้ ที่โอนอ่อน
ล้วนสะท้อน ความในใจ ให้คิดถึง
จามจุรี สีชมพู รู้คำนึง
กลีบปทุม ยังซึ้ง มิรู้คลาย
....กุหลาบเอ๋ย เจ้าเคยงาม ยังงามอยู่
ดุจวธู บริสุทธิ์ รุดความหมาย
ต้นโมกข์ ขาว วาววาม งามมิคลาย
แก้วยังแพร้ว พิมพ์ประพาย ในใจชน
...บุปผาใด เลยจะเท่า มะลิ ได้
ผุดผ่องใส แทนพระคุณ ทั่วแห่งหน
แทนคำว่า พระคุณแม่ มิแปรปน
กลิ่นอุ่นไอ ในยามยล มิจางไป...
หน้าส่วนตัว
1474
