30 ธันวาคม 2546 16:08 น.
มัทนา
...เวลาเปลี่ยน ใจคน หรือมิเปลี่ยน
วันหมุนเวียน อีกทางที่ห่างเหิน
เธอคนดี อาจลืมฉัน ฉันส่วนเกิน
ใจสะเทือนสะเทิ้นทกอกระกำ
ดวงแขไขกระจ่างแจ้งแจ่มเวหา
ดวงดาราแทนฉันที่ชอกช้ำ
จันทร์ผ่องแผ้วหลบหลีกลี้ ดาวหนุนนำ
นภาร่ำร้องไห้ให้เรรวน
เปรียบดั่งเธอเป็นจันทร์เพ็ญเห็นคุณค่า
เปรียบดวงดาวพราวฟ้าเป็นฉันคิดหวน
แต่วันนี้คืนเดือนมืด มืดรัญจวน
ลมพัดทวน เมื่อวันนี้ ไม่มีเธอ
สายลมรัก พัดเอื่อย เฉื่อยเฉื่อยฉิว
ลมพัดปลิว ครั้งสองเรารักเสมอ
แต่วันนี้ลมทวนทาง ..ทางพบเจอ
ปล่อยฉันเพ้อ พะวง หลงเดียวดาย...
30 ธันวาคม 2546 13:42 น.
มัทนา
...ฟ้าเก่าเก่าเราคนเดิมแต่งเติมโลก
ความเศร้าโศกหลากหลายอาจกรายกล้ำ
เริ่มต้นใหม่ เจ็บวันนี้ เจ็บแล้วจำ
แม้ชอกช้ำ แก้ไขแน่ มิแพ้ใจ
ขออวยพรปีใหม่ ในครานี้
คุณพระศรีรัตนะอำนวยให้
ทุกท่านเกียรติกำจรเกริกกำชัย
ก้าวหน้าไปทุกวันใหม่ให้โชคดี...
25 ธันวาคม 2546 01:11 น.
มัทนา
๏ ท้องทุ่งขจีพัด_ก็สะบัดระริ้วไหว
ยอดหญ้าก็เอนไป_ดุจเปรียบวิถีคน
๏ ยังชีพ ระเรื่อยอยู่_ก็จะสู้จะยอมทน
แม้ใจนะร้อนรน_บ่มิต้าน มิตรอมตรม
๏ ยอดหญ้าก็เอนอ่อน_วยุทอนหทัยทม
ข้อคิดฉะเฉียบคม_จะบ่ล้มก็จงเอน
๏ แม้พายุพัดโหม_ดุจโทรมกะเคยเปน
เข้าใจจะชัดเจน_ก็กะเคยปะทวนลมฯ
25 ธันวาคม 2546 00:56 น.
มัทนา
อินทรวิเชียรฉันท์๑๑
๏ สุดแสนพินิจถึง_ดนุจึงพะวงหา
ห่วงหวง ณ เพลา_สติข้านะตรอมตรม
๏ ชำเลือง ณ ดวงพักตร์_ศุภลักษณ์มโนรมย์
จิตใคร่จะเชยชม_บ่มิพริบขยิบตา
๏ ศรองค์ ธ ทรงแผลง_ดุจแกล้งก็เฉยชา
ปักลง ณ ใจข้า_บ่มิคลาดหทัยลง
๏ รบเร้าระเรื่อยรื่น_จะชะชื่นรึปลดปลง
ดวงใจก็มั่นคง_ดนุรักและภักดีฯ
22 ธันวาคม 2546 00:31 น.
มัทนา
...ค่ำคืนนี้ดาวดวงนั้นพลันสว่าง
แสงจางจางแห่งราตรีสีมืดหมอง
ดาวของเรา ดวงนั้น นวลละออง
รักเคยครอง อยู่คู่ เคยชิดกัน
แม้วันนี้ เธออยู่ไกล สุดขอบฟ้า
อาจเกินกว่าที่เอื้อมสุดมือของฉัน
แต่หัวใจที่รักเธอทุกทุกวัน
จะสร้างฝัน ให้เป็นจริง อิงหัวใจ
อยากขอบคุณ ที่ให้ฉัน รู้จักรัก
ซึ้งประจักษ์ในแววตาอย่างสดใส
ขอรักเธอแม้ในวันเธอรักใคร
เพราะปักใจ ...รักนิรันดร์ เพียงเพื่อเธอ
หน้าส่วนตัว
934
