10 กุมภาพันธ์ 2551 20:50 น.
มัทนา
ทนฟังคำชนกล้ำกลืนสะอื้นไห้
มองการเมืองของไทยใจสงสาร
ความกลับกลอกตอกย้ำซ้ำวันวาน
เป็นตำนาน วงจรเก่า เล่าความเดิม
"อุดมการณ์ ปณิธาน จะสานต่อ
จะเกิดก่อโครงการดีมีส่งเสริม
สิ่งเลวร้ายใดใดไม่ต่อเติม"
คำเดิมเดิมพูดซ้ำซ้ำชนช้ำใจ
ทุกรุ่นรัฐจัดฉากหลากปัญหา
ขอเวลา ขอฉ้อโกง อย่างโปร่งใส
ขออำนาจ อวดอ้าง สร้างทางไทย
ขอเลี้ยวลดกฎหมายไว้สู้ความ
อยากตัดพ้อ พอเสียที กี่ความหลัง
ไม่อยากฟังคำตอบเท็จของคำถาม
ไม่อยากอยู่รู้ความจริงอิงบทความ
ที่สวยสดงดงามเบือนความจริง
6 พฤษภาคม 2550 18:18 น.
มัทนา
เทรนด์เกาหลีซีรีส์ดังหนังนำเข้า
อีกกระเป๋าแบรนด์หรูช่างดูโก้
แต่งตัวเท่เก๋ไก๋เป็นไฮโซ
พูดฮัลโหล-บ๊ายบาย...ไทยกลายพันธุ์
บ้าวัตถุทุ่มเทไปอย่างไม่คิด
แนวเพลงฮิตติดท็อปชาร์ตศาสตร์สร้างสรรค์
โหวตเข้าไปเพื่ออะไรไม่คิดกัน
เงินพ่อแม่ทั้งนั้นท่านส่งมา
ปรับประยุกต์ปลุกสำนึกตรึกตรองเถิด
ว่าจะเกิดอะไรในวันหน้า
หากยังตามกระแสแห่งมายา
คงไร้ค่าหากผู้คนไม่สนใจ
สร้างสังคมสมคุณค่าในครานี้
ชี้ชีวีของผองชนคนรุ่นใหม่
มีพลังมีความหวังยังมีไฟ
รังสรรค์ไทยให้ก้าวหน้าสมค่า"คน"
6 พฤษภาคม 2550 15:36 น.
มัทนา
มาวันนี้มีวิกฤติแอดมิชชั่น
เพื่อนบ่นกันถึงปัญหาน่าแก้ไข
พี่เด็กซิ่วนิ่วหน้ามาแต่ไกล
ทำอย่างไรใจสับสนบนเส้นทาง
ทั้งสอบตรง สอบแอดฯกลาง ช่างปวดหัว
ที่น่ากลัวคือโควต้ามาเมินหมาง
สิทธิ์ของเด็กใช่เรื่องรวนควรปล่อยวาง
อยู่ห่างห่างอย่างห่วงห่วง โธ่! เวรกรรม
การศึกษาของเด็กไทยในวันนี้
ท่านจะชี้ เป็นหรือตาย ใช่เรื่องขำ
ไหนว่างานการรัดกุมไม่สุ่มทำ
ไยจึงนำปัญหามาป่วนชน
หากไม่มีที่เรียนเพียรรู้ไว้
เขาขับไล่ไปที่อื่นยื่นเหตุผล
ถ้าอยากเรียนก็ไปม.เอกชน
โอ...ใช่คนเขาเกิดมาบนกองทอง
อยากเรียนหมอ พอประกาศ กลับพลาดพลั้ง
ส่วนคนหลังไม่อยากนักหนักสมอง
ติดแล้วไงสละให้คนสิทธิ์รอง
แล้วก็จ้องเปลี่ยนคณะจนสะใจ
ปัญหาป่วนรวนโอเนตกูเสร็จแน่
หาทางแก้เพื่อเด็กซิ่วได้สดใส
กลับฟ้องร้องจ้องเอาผิด..คิดได้ไง
จะว่าไป มันไม่ใช่ เรื่องของกู(นั่นสิ แล้วจะบ่นทำไม)
ช่วยสนใจการศึกษากันหน่อยเถิด
หากมันเกิดกับลูกหลานท่านทุกผู้
ทั้งสับสนวุ่นวายกันน่าดู
ช่วยรับรู้รับฟังท่านทั้งมวล
เด็กเก็บกดคนนี้มีเรื่องบ่น
ความสับสนบนเส้นทางช่างผันผวน
ช่วงรอผลบ่นมานานพาลเรรวน
จึ่งชี้ชวนให้ทุกท่านมาอ่านไง(อิๆ)
12 ตุลาคม 2548 09:54 น.
มัทนา
ลิขิตกานท์ผ่านคมคำนำความคิด
ไม่วิจิตรพิศดารงานอักษร
หวังเพียงฝากเรื่องเล่าเป็นเงากลอน
โปรดมองย้อนสอนใจให้ทุกคน
หากเรื่องนี้ไร้แก่นสารวานขอโทษ
อย่าได้โกรดโปรดอภัยให้อีกหน
เป็นเรื่องของการสอบที่ชอบกล
เด็กแยบยลค้นคิดทุจริตกัน
รหัสมือถือดินสอตอบข้อนี้
เปลี่ยนด้านชี้ตอบอีกข้อพอสร้างสรรค์
เทคโนโลยีมีไว้ทำไมกัน
มือถือนั้นส่งข้อความลามเป็นไฟ
ขยับโต๊ะถัดมาซ้ายอีกนิด
เราจะชิดด้านขวามาส่วนใหญ่
ส่งคำตอบลอดแขนล่างอย่าวางไกล
ถีบเก้าอี้เมื่อใดให้ส่งมา
สลดใจเด็กไทยในวันนี้
ไม่แปลกที่บ้านเมืองเฟื่องปัญหา
ฉลาดแต่กลโกงโล่งปัญญา
ใช้วิชาคอรัปชั่นหมั่นหากิน
แม้ไม่ลอกบอกเพื่อนเพื่อนว่าโง่
เกรดต้องโก้รู้ไว้ใครอย่าหมิ่น
ถึงหยิ่งไปได้ศักดิ์ศรีที่ติดดิน
อุดมการณ์ผ่านลิ้นแล้วสิ้นไป
ปณิธานการทุ่มเทไม่เท่หรอก
เพียงการลอกเท่านั้นที่ยิ่งใหญ่
หลบปัญหาหนีอาจารย์ผ่านเร็วไว
ภูมิใจกับเกรดที่ได้ใช่ไหมเธอ?
10 กรกฎาคม 2548 16:55 น.
มัทนา
คุณเคยไหมใฝ่ฝันในวันหวาน
อุดมการณ์กว้างไกลในวันหน้า
มีอาชีพที่รักและศรัทธา
ต้องไขว่คว้าด้วยสมองและสองมือ
คุณครูครับโตขึ้นผมอยากเป็นหมอ
จะไม่ท้อต่องานที่ยึดถือ
จะมุ่งมันฟันฝ่าและฝึกปรือ
ให้สมชื่อในหน้าที่มีจรรยา
หนึ่งความฝันของเด็กน้อยในวันนี้
ทุ่มเทเพื่อร้อยชีวีที่รักษา
หนึ่งหัวใจหวังจะทำเพื่อประชา
หนึ่งชีวาจะมุ่งมั่นมิหวั่นไป
ความฝันเอยเจ้าอย่าเป็นเพียงแค่ฝัน
แม้นานวันจงคงมั่นอย่าหวั่นไหว
แม้งานหนักเหนื่อยหน่อยพลอยหวั่นใจ
แต่หน้าที่ยิ่งใหญ่ให้บูชา
อย่าหวังผลตอบแทนที่แสนคุ้ม
อย่าหวังทุ่มเลือกกลุ่มคนทนรักษา
อย่าลืมในหน้าที่ที่มีมา
อย่าลืมในศรัทธาจรรยาบรรณ !