30 พฤศจิกายน 2547 18:26 น.
มะปรางหวาน5
...สายลมที่พัดผ่าน
กับวันวานที่สุขสันต์
ที่มีเธอกับตัวฉัน
อยู่ใต้เงาจันทร์ที่เต็มดวง
...สายลมที่พัดโบก
ขอเธออย่าโศกไปคืนนี้
เพราะยังคงมีสิ่งดี ๆ
ให้ปลื้มเปรมปรีที่มีสองเรา
30 พฤศจิกายน 2547 18:22 น.
มะปรางหวาน5
...เหงามากเลยตอนนี้
เพราะว่าไม่มีเธอคนดีอยู่ใกล้ ๆ
แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอจะคิดถึงใคร
เธอจะรับรู้บ้างไหมว่าใครคิดถึงเธอ
...ถึงเธอจะไม่เคยคิด
แต่ขอให้เธอยึดติดเอาไว้เสมอ
ว่ายังมีฉันที่ยังคงคิดถึงเธอ
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เคยเผลอคิดถึงใคร
30 พฤศจิกายน 2547 18:13 น.
มะปรางหวาน5
...ในความเป็นไปของชีวิต
เราต้องยอมทำตามความต้องการของใจ
ทั้งที่รู้ว่ามันเจ็บ
ก็ยังคงทนฝืนเก็บความรู้สึกเอาไว้
ถึงแม้ต่อไปจะเป็นอย่างไร
แต่หัวใจก็ยังคงมีเธอ
เพราะตั้งแต่วันนั้น
ที่ฉันได้มีเธอใกล้
จึงได้แต่เก็บความใน
ไม่กล้าบอกไปว่ารักเธอ
30 พฤศจิกายน 2547 15:37 น.
มะปรางหวาน5
...ค่ำคืนนี้ไม่มีเธออยู่ตรงนี้
ค่ำคืนนี้ฉันมีเพียงแต่ฝัน
ค่ำคืนนี้ยังคงมีแสงดวงจันทร์
ค่ำคืนนี้เพ้อรำพันถึงแต่เธอ
...แต่ค่ำคืนนี้ไม่รู้เธออยู่ไหน
แล้วค่ำคืนนี้เธอนั้นเป็นอย่างไร
แม้ค่ำคืนนี้ถึงเธอจะอยู่กับใคร
แต่ขอได้ไหมในหัวใจให้มีกัน
...ค่ำคืนนี้หรือว่าค่ำคืนไหน
ขอได้ไหมเธอจ๋าในคืนนี้
ขอให้เธอคิดถึงฉันสักนาที
จะได้ไหมคนดีคิดถึงจัง
...ค่ำคืนนั้นหรือว่าค่ำคืนหน้า
ตัวเธอนั้นยังคงมีค่าต่อฉันเสมอ
ถึงแม้ว่าตอนนี้ไม่มีเธอ
แต่ตัวฉันยังละเมอถึงเธอเสมอมา
30 พฤศจิกายน 2547 15:31 น.
มะปรางหวาน5
...เหนื่อยบ้างไหมน่ะหัวใจ
ที่ต้องคิดถึงใครบางคน
ทั้งที่บางครั้งยังสับสน
ที่แอบไปรักคนไม่มีหัวใจ
...บ้างครั้งก็มานั่งเศร้า
ทั้งที่ใจเรามันอ่อนไหว
ไปหลงรักคนที่ไร้หัวใจ
ต้องเจ็บปางตายเพราะใจไม่จำ