16 มิถุนายน 2548 18:30 น.
มะปรางหวาน5
รอ รอ รอ นานแล้วนะ
รอรับโทรศัพท์จากคนไกล
รอ รอ ตั้งนานจนหัวใจ
เริ่มอ่อนไหวและไหลเพียงน้ำตา
แล้วเธอจะรับรู้บ้างไหม
ว่าหัวใจของฉันเริ่มอ่อนล้า
มีเพียงแค่หยดน้ำตา
ที่ไหลรินออกมาเป็นเพื่อนใจ
แล้วเธอคนดีหายไปไหน
อยู่แห่งใดทำไมไม่ติดต่อ
ปล่อยให้ฉันคนนี้ได้แต่รอ
แล้วเธอคนดีหนออยู่หนใด
ช่วยโทรกลับสักนาทีได้ไหม
27 พฤษภาคม 2548 11:37 น.
มะปรางหวาน5
...ถ้าฉันรักเธอจะผิดไหม
เพราะว่าหัวใจจะได้ไม่ปวดร้าว
ต้องทรมานคิดถึงเพียงชั่วคราว
จนหัวใจจะมีรอยร้าวแล้วนะเธอ
...แล้วเธอล่ะคิดเหมือนฉันไหม
พอห่างไกลหัวใจก็ยังห่วงหา
แอบคิดถึงเธออยู่ตลอดเวลา
จนบ้างครั้งแทบบ้าเพราะว่ารักเธอ
16 มีนาคม 2548 21:05 น.
มะปรางหวาน5
ถ้าหัวใจฉันมักง่าย
เธอก็คงจะได้เข้ามาในนี้
เพราะตลอดเวลานะคนดี
ฉันไม่เคยมีเธอคนนี้อยู่ในใจ
เพราะว่าฉันเคยเจ็บช้ำ
ตอนที่เธอกำลังจะมีรักใหม่
เธอไม่เคยปราณีฉันเลยนะคนไกล
แล้วจะมีเหตุผลอะไรที่ทำให้ฉันกลับไปรักเธอ
16 มีนาคม 2548 21:02 น.
มะปรางหวาน5
ขอเวลาสักหน่อยได้ไหม
ให้ฉันได้ทำใจนะวันนี้
เพราะไม่อยากจะลืมเรื่องดี ๆ
ที่เคยผ่านตรงนี้ที่เธอมีใจ
ถึงแม้จะไม่มีเธอใกล้
ฉันก็ขอทำใจให้จงได้
จะได้ไม่เจ็บมากไป
เพราะเธอนั้นไม่เคยมอบใจให้ฉันมา
16 มีนาคม 2548 20:58 น.
มะปรางหวาน5
มันจะมีเหตุผลอะไร
ที่จะไม่ทำให้ฉันรักเธอ
นอกจากความคิดที่พรั่งเผลอ
ไปหลงรักเธอคนไม่จริงใจ
แต่ก็เอาเถอะหนา
ฉันขอเวลาสักหน่อยได้ไหม
ฉันขอเวลากลับไปทำใจ
ให้ลืมผู้ชายที่ไร้ความเมตตาอย่างเธอ