8 พฤศจิกายน 2547 15:10 น.
มะปรางหวาน5
ฉันมีเพียงลมหายใจ
ที่เข้าออกได้เสมอ
ถึงแม้ว่าจะขาดเธอ
ลมหายใจยังมีเสมอไม่จากไป
แต่อาจจะเป็นเรื่องเศร้า
ที่มันมีเคล้าของความอ่อนไหว
ถ้าตัดขาดเธอออกจากใจ
ฉันคงมีชีวิตได้พร้อมกับน้ำตา
8 พฤศจิกายน 2547 15:02 น.
มะปรางหวาน5
ก็รู้นะว่าเธอรัก
แต่ก็ยังหักใจไม่ได้
เพราะเธอนั้นทำเกินไป
ที่แอบควงใคร ๆ ฉันไม่เห็น
บอกไว้ก่อนฉันไม่ใช่คนใจเย็น
ที่จะมาล้อเล่นเมื่อเธอจากไกล
แต่ก็ช่างมันเถอะ
ในเมื่อเธอไม่อยากเอาใจใส
ฉันก็จะขอเป็นฝ่ายลาไกล
เพราะไม่อยากรั้งเอาไว้เมื่อเธอไม่รักกัน
6 พฤศจิกายน 2547 18:03 น.
มะปรางหวาน5
ก่อนจากกันวันนี้
ขอเวลาสักนาทีจะได้ไหม
ขอให้ฉันได้ร่ำลานะดวงใจ
เพราะว่ากลัวห่างไกลหัวใจเธอ
เพราะว่าต่อจากนี้
เธออาจจะมีคนใหม่ได้เสมอ
แต่สำหรับฉันคนนี้นะเธอ
จะขอสัญญากับเธอเสมอ
ไม่เปลี่ยนไป
6 พฤศจิกายน 2547 17:54 น.
มะปรางหวาน5
กับความอ่อนแอของหัวใจ
ที่แอบไปรักเธอแบบง่าย ๆ
โดนเธอทิ้งเอาไว้ให้เดียวดาย
สุดเกินจะบรรยายผู้ชายใจดำ
ถึงแม้เธอจะไม่ทิ้ง
ฉันก็ขอไม่ไปแอบอิงชิดใกล้
เพราะหัวใจมันเจ็บจนจะวาย
กับความรักแบบง่าย ๆ จากปากเธอ
6 พฤศจิกายน 2547 17:46 น.
มะปรางหวาน5
แม้ไม่ได้เจอกันหลายวัน
แต่ก็ยังมีความผูกพันเพื่อนเสมอ
ที่หลายวันพวกเราไม่ได้เจอ
ก็ยังคงคิดถึงเสมอไม่เปลี่ยนแปลง
แต่พอมาวันนี้
คิดว่าเพื่อนที่แสนดียังไม่ลืมฉัน
เพราะว่าเรามีความสุขเมื่อพบเจอกัน
ร่วมฝ่าฟันวันเหงา ๆ ที่ผ่านมา
ถึงแม้จะไม่ได้เข้ามาทัก
แต่ยังคงมีรักมอบให้เสมอ
เพราะว่าเรานั้นคือเพื่อนเกลอ
ที่เคยมีพวกเธอนั้นมาผูกพัน
ก็ไม่มีอะไรจะมาบรรยาย
นอกเสียจากบทกลอนสั้น ๆ
ว่าทุกครั้งที่เราต่างมาพบกัน
ช่างมีความสุขสันต์หลายร้อยพันตามมา
แม้ว่าเราจะเริ่มรู้จัก
แต่ยังมีกำลังใจให้เสมอ
เมื่อทุกครั้งที่ผ่านมาเจอ
ก็ยังรู้สึกได้เสมอว่าเราเพื่อนกัน
แต่เราต่างมีหน้าที่
เพราะหน้าที่ต้องมาก่อนเสมอ
จึงต้องขอตัวไปก่อนนะเธอ
และอาจจะมาทักทายเธอตอนท้ายเวลา
แต่อยากให้รู้ไว้อย่าง
ฉันยังคงร่วมทางเธอเสมอ
ขอให้มีกำลังใจฝ่าฟันไปนะเธอ
เรายังเป็นแรงใจให้เสมอไม่เปลี่ยนไป
แต่ก็ยังมีอีกสิ่ง
ว่าเราไม่ทอดทิ้งเพื่อนเกลอไปไหน
แล้วจะกลับมาทักทายเพื่อนใหม่
เมื่อเวลาที่เธอขาดกำลังใจ
เธอยังมีเราอยู่ในหัวใจนะเธอ
หน้าส่วนตัว
776
