4 ธันวาคม 2547 20:13 น.
มะปรางหวาน5
.....สักวันหนึ่งดอกไม้จะบานในยามเช้า
สักวันหนึ่งโลกสีขาวจะเปลี่ยนสี
สักวันหนึ่งฉันหวังว่าจะได้เจอคนดี ๆ
สักวันหนึ่งก็เป็นวันที่มีสุขใจ
.....และสักวันต้องมาเจอะเจอกับรัก
และต้องมีวันที่หักใจได้ง่าย
เพราะว่าเคยเจ็บจากรักแบบปางตาย
คนที่คิดว่ามีความหมายเขานั้นทำ
2 ธันวาคม 2547 22:13 น.
มะปรางหวาน5
...สายลมเย็นยะเยือกจนหนาว
เหมือนกับสาวแสนสวยบนหาดนี้
เห็นทะเลทรายขาวเศร้าฤดี
เหมือนตัวพี่ที่ขาดเจ้าเมื่อเหงาใจ
...ปานฉะนี้ทะเลเศร้าไม่เหงางัน
เหมือนตัวพี่ที่สุขสันต์ในวันนี้
ที่ยังคงมีเธอที่แสนดี
ค่อยพัดวีปัดเป่าเมื่อเหงาใจ
...สายน้ำและคลื่นทะเลเหงา
เหมือนดังเราในคราวนี้
ที่ไม่เคยมีเธอคนดี
มาพัดวีให้หายเศร้าใจ
...แต่แล้วเมื่อวันเศร้า
ก็มีเขาเข้ามาใกล้
มาปัดเป่าให้หายเหงาใจ
ตอนที่ฉันไม่เหลือใครเลยสักครา
30 พฤศจิกายน 2547 18:26 น.
มะปรางหวาน5
...สายลมที่พัดผ่าน
กับวันวานที่สุขสันต์
ที่มีเธอกับตัวฉัน
อยู่ใต้เงาจันทร์ที่เต็มดวง
...สายลมที่พัดโบก
ขอเธออย่าโศกไปคืนนี้
เพราะยังคงมีสิ่งดี ๆ
ให้ปลื้มเปรมปรีที่มีสองเรา
30 พฤศจิกายน 2547 18:22 น.
มะปรางหวาน5
...เหงามากเลยตอนนี้
เพราะว่าไม่มีเธอคนดีอยู่ใกล้ ๆ
แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอจะคิดถึงใคร
เธอจะรับรู้บ้างไหมว่าใครคิดถึงเธอ
...ถึงเธอจะไม่เคยคิด
แต่ขอให้เธอยึดติดเอาไว้เสมอ
ว่ายังมีฉันที่ยังคงคิดถึงเธอ
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เคยเผลอคิดถึงใคร
30 พฤศจิกายน 2547 18:13 น.
มะปรางหวาน5
...ในความเป็นไปของชีวิต
เราต้องยอมทำตามความต้องการของใจ
ทั้งที่รู้ว่ามันเจ็บ
ก็ยังคงทนฝืนเก็บความรู้สึกเอาไว้
ถึงแม้ต่อไปจะเป็นอย่างไร
แต่หัวใจก็ยังคงมีเธอ
เพราะตั้งแต่วันนั้น
ที่ฉันได้มีเธอใกล้
จึงได้แต่เก็บความใน
ไม่กล้าบอกไปว่ารักเธอ
หน้าส่วนตัว
1600
