11 ธันวาคม 2546 20:12 น.
มะนาวดิบ
จะต้องหลั่งน้ำตาสักกี่หยด
เพื่อที่จะลืมเธอให้หมดจากหัวใจ
เพื่อที่จะไม่ต้องรักเธอฝ่ายเดียวอยู่เรื่อยไป
เพื่อทำให้ลมหายใจฉันมีคุณค่า
จะต้องเจ็บปวดใจสักกี่ครั้ง
ก็ไม่อาจหยุดยั้งกาลเวลา
ทำได้เพียงมองเธอเดินจากไปจนลับตา
หัวใจที่เคยมีคุณค่า ก็คงไม่ต่างอะไรกับ ขี้หมาก้อนเดียว!
10 ธันวาคม 2546 21:04 น.
มะนาวดิบ
เป็นอีกวันที่ฉันหลั่งน้ำตา
เมื่อพบความจริงว่าคุณคนดีจะไม่กลับมาหาฉัน
ทำได้เพียงเฝ้ารอนับคืนวัน
เมื่อคุณไปจากฉันไม่มีวันจะกลับมา
แล้วอีกกี่วันที่ฉันต้องเสียใจ
เมื่อฉันเองก็ยังไม่มีใครให้ห่วงหา
นอกจากคุณคนเดียวที่ฉันยังอยากยุ่งเกี่ยวทุกเวลา
แต่เมื่อคุณคนดีไม่หวนคืนมา ฉันคงต้องจมอยู่กับเวลาพร้อมน้ำตาตัวเอง
9 ธันวาคม 2546 19:00 น.
มะนาวดิบ
วันที่เก้าธันวาคมแสนประเสริฐ
เป็นวันคล้ายวันเกิดพี่สาวฉัน
โอกาสดีเวียนมาจนถึงวัน
มีของขวัญอยากจะมอบในวันนี้
ขอให้พี่มังกิสุดน่ารัก
ได้ประจักษ์แต่สิ่งที่ดีๆ
ขอให้มีความสุขจากใจน้องชายคนนี้
ขอให้พี่มีแต่ความเปรมปรีดิ์ตลอดปาย
ห้ายพี่มังกิ พี่สาวสุดสวยนะคร้าบ
8 ธันวาคม 2546 19:25 น.
มะนาวดิบ
เพราะทิฐิที่เธอมี
กับความโง่ของชายอย่างฉันคนนี้ใช่ไหม
ที่ทำให้เธอต้องเดินจากไป
ไม่มีวันที่จะได้เธอกลับคืนมา
คนดี ในตอนนี้เธออยู่ที่ไหน
จะเป็นอย่างไรในการเดินทางของเวลา
หัวใจของคนๆนี้ ยังรักและห่วงหา
เฝ้านับวันเวลาเพื่อรอคอยการกลับมาของเธอ
7 ธันวาคม 2546 21:59 น.
มะนาวดิบ
เพราะอะไรกัน?
เป็นเพราะเธอหรือฉันเราจึงไม่มีกันในวันนี้
เป็นเพราะเธอที่ปากแข็งเสียทุกที
หรือเป็นเพราะความโง่ของฉันคนนี้ ที่ทำให้เราไม่มีกัน
เวลาผ่านพ้นมาจนถึงตอนนี้
ฉันได้พบแต่ความจริงว่าวันนี้มีเพียงฉัน
ในวันนี้ที่สองเราต้องห่างไกลไม่พบกัน
เธอยังเห็นฉันมีความสำคัญอยู่บ้างไหม
ในวันนี้เธอจะรู้อะไรไหม
ว่าคนที่เธอเคยห่วงใยเคยห่วงหา
เค้าก็ยังรักยังคิดถึงเธอเรื่อยมา
แล้วทำไมต้องจบด้วยการร่ำรา ไม่เข้าใจ
ฉันไม่เข้าใจเธอเลย คนดีของฉัน
ทำไมเราในวันนั้นต่างจากเราในวันนี้
เมื่อเราต่างก็ยังใช้หัวใจดวงเดิมที่เราต่างมี
แล้วทำไมความรู้สึกดีๆที่เราเคยมีต้องหายไป
หน้าส่วนตัว
1586
