25 เมษายน 2549 17:52 น.
มอลลี่
ทำไมวันนั้น ฉันไปรักเธอได้นะ ...นายเฉาก๊วย ทั้ง ๆ ที่ นัดกันทีไร ก็มาสายซะทุกครั้ง วันเกิดฉัน เธอก็ไม่เคยให้ของขวัญ ซักกะปีนึง ไม่ชอบเดินจับมือกัน ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ นาน-นาน ไม่เคยพาไปกินสิ่งที่ฉันอยากจะกิน เวลาไปเที่ยวกันทีไร ก็ต้องหยุดเล่นเกมส์ 2 ชั่วโมง ทุกที จะมีใครรับได้ อย่างฉันอีกไหมนะ .......แต่คงเป็นเพราะเธอเอง ที่เป็นอย่างนี้ตั้งแต่แรก วันแรกเป็นยังไง วันนี้ก็ยังเป็นอย่างเดิม เสมอต้น-เสมอปลายดี ( ในทางที่ผิด ) เฮ้อ+++.....แต่เธอจะรู้มั๊ยว่า ฉันก็น้อยใจเป็นเหมือนกัน นะ ฉันอยากรู้ ว่าผู้หญิงที่มีคนคอยเอาใจน่ะ มันจะรู้สึกดีแค่ไหนกัน ความอบอุ่นเป็นยังไง เพราะฉันเองก็ไม่เคยได้สัมผัสมันซักที...................น้ำเต้าหู้
24 มีนาคม 2549 16:52 น.
มอลลี่
................................ตอนนั้น .....มอลลี่ทำงานอยู่ในห้างค่ะ เป็น PC ของเสื้อยี่ห้อหนึ่ง (lacoste) อยู่ ห้าง THE MALL งามวงค์วาน วันนั้นเงียบมาก....ไม่ค่อยมีลูกค้า ตัวมอลลี่เองก็ ไม่มีอะไรทำ ก็คงจะมีแต่ยืนคุยกับเพื่อนที่ เคาท์เตอร์....................และแล้ว เรื่องที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น ตรงหน้า ขอเน้นเลยค่ะว่า ตรงหน้าจริง ๆ มีผู้ชาย วัยรุ่นคนหนึ่ง เดิน เร็วมากกำลังจะผ่านหน้าเคาท์เตอร์ไป และแล้ว บทสนทนา ของ ชาย - หญิง คู่หนึ่งก็เริ่มขึ้น " ต้น..............หยุดก่อน" เสียงผู้หญิงที่บ่งบอกว่า โมโหมาก
" อะไร อีก" ไอ้คนที่ชื่อต้นหันมา
" เอาไป " พร้อมกับทิ้งเงินจำนวนหนึ่ง.....ลงบนพื้น
หลังจากนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็เดินหันหลังกลับไป ส่วนไอ้ต้นก็หันหน้าไปเช่นกัน อ้าว ++++++ตกลงมันไม่เอาเงินกันจริง ๆ เหรอเนี่ย...........เราไม่รอช้า เงินไปเก็บเงินจำนวน 900 บาท ขึ้นมา รอเค้า 2 คน อยู่นาน ---------------------------------เค้าก็ไม่มาเอา --------------แล้วพลเมืองดีอย่างเราจะทำอย่างไงล่ะ เนี่ย เสียงเพื่อนบอก เบา ๆ ก็ หาร 2 ไง ว่าแล้วเราก็ ได้ตังค์ ใช้ คนล่ะ 450 ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ถ้าเค้ามาถามเราก็ ตกลงว่าจะคืนนะ กะว่าจะสั่งสอนซะหน่อย..แหมทิ้งเงินได้.....แต่วันหลัง อย่าลืมมาทะเลาะกัน ใกล้ ๆ เราอีกนะ .........ต้น อิอิ...
หน้าส่วนตัว
1757
