10 มิถุนายน 2551 23:03 น.
มอร์นิ่งกลอรี่
บนเส้นทางที่ทอดยาวของชีวิตเราได้พบเจอคนมากมายที่จะมาพบเรา และต้องการให้เรา หาเขาให้พบบางครั้งชะตาเล่นตลกไห้เราเจอเขาในวันที่สายเกินไป..รู้ว่ายากที่จะตัดใจ รู้ว่ายากที่จะถอนใจ แต่เมื่อเราตกลงไปในห้วงของความหลงสิ่งผิดก็กลับกลายเป็นสิ่งถูกขึ้นมาได้...ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นคนที่สิ้นคิดก็อาจจะคิดไปได้ว่า นี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายแล้วที่จะไขว่คว้าความรักมาได้ แต่ไม่ได้สำนึกว่าความรักที่เรามีให้นั้น มันได้ทรมานใครอีกหลายๆคน ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงอีกคน หรือครอบครัวของเขา หรือแม้แต่ครอบครัวของเรา ความรักที่ไร้ทางออกสุดท้ายไม่ว่าจะหันหน้าไปทางใดก็เจ็บ...แต่ยังหวังว่าความเจ็บปวดครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะได้เรียนรู้เพราะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราขอเลือกทำสิ่งที่ถูกต้อง..ยุติความเจ็บปวดทั้งมวลโดยที่เราเลือกเป็นฝ่ายไป...ลาก่อนความรักของฉัน ลาก่อนความทรมานของทุกคน และลาก่อนผู้พ่ายแพ้ตลอดกาล..