28 กรกฎาคม 2555 08:21 น.
มนต์กวี
^^โต้กลอน..ชวนน้องเก็บผัก^^-----^^.ชวนน้องเก็บผัก(ภาค2).^^
...(ของคุณไอลี่..Ily).........................(น้อย..มนต์กวี)........
----------------------------------------------------------------------------------
..พี่ชวนน้องเข้าป่าไปหาผัก............วันชวนน้องเข้าป่าไปหาผัก
ฉวยตะหวักอันใหญ่ใส่กระเป๋า..........เต้นตึกตักหวั่นไหวในใจพี่
ไว้ป้องกันอันตรายได้บรรเทา..........ไม่กลัวหรอกเรื่องงูไม่รู้ซี
กลัวงูเห่างูเขียวเสียวเหมือนกัน.........เห็นตะหวักคนดี..พี่ล่ะกลัว
..ไปจับปลาหากบตะปบกุ้ง..............แล้วลงน้ำช่วยกันไล่จับกบ
เก็บผักบุ้งยอดยาวขาวอวบอั๋น........น้องตะปบกบกระโดดไปเกาะหัว
ฟ้าเริ่มมืดฝนมาพาหนาวสั่น..............คล้ายผักบุ้งยอดยาวพี่ว่าชัวร์
ส่วนน้องนั้นหวั่นหวาดแทบขาดใจ......เย็นสลัวฝนเปาะแปะแวะศาลา
..เงาตะคุ่มพุ่มไม้หัวใจเต้น.............เห็นตะคุ่มตัวดำดำน้องคลำใหญ่
ใดซ่อนเร้นเห็นเป็นลำคลำดูใหญ่......อ๋อท่อนไม้อย่าตกใจไปเลยจ้า
ผิวหยุ่นหยุ่นหุ่นเหมือนงูหนูตกใจ...ผิวหยาบหยาบนั่นคราบงูหรอกกานดา
ตะหวักไล่ฟาดฟันมันหลายที............อย่ามัวมาตะหวักไล่ให้พี่กลัว
..มันแน่นิ่งสงบงันพลันร้องจ๊ากก.......งูบ้านไหนนวลน้องมันร้องจ๊าก
งูลำบากรีบลากตัวมุดหัวหนี.............น้องเสียจากงูบ้านพี่หนีมุดหัว
จำเอาไว้อย่าได้ซ่ามาไม่ดี..............จำแล้วจ้าจะเลิกซ่าส์พอแลัวตัว
อ้าววว !!คุณพี่เป็นอะไรไหงหน้าจ๋อย...แม่ทูนหัวพี่ยอมแล้วนะแก้วตา
..จวบเช้าตรู่งูสิ้นฤทธิ์ประชิดสู้..........อรุญรุ่งตื่นมา..เอ๊ะฟ้าเหลือง
ส่วนน้องหนูหลับสบายคลายเครียดหน่อย...งูตัวเขื่องหายไปที่ไหนหนา
แต่พี่ยาหน้าด๊ำดำมือคลำป้อย..........อ้อ..นอนขดหมดฤทธิ์ข้างศาลา
หน้าละห้อยเดินขาถ่างช่างน่าร๊าก.......เรี่ยวแรงขาหมดแล้วน้อง..ประคองที
...โพสท์มาฝากครับจากห้อง...วีระสโมสร...
26 กรกฎาคม 2555 08:33 น.
มนต์กวี
จูงมือนางเนื้อนวลชวนเที่ยวป่า
พี่จะพานิ่มน้องท่องไพรสัณฑ์
ขุดหน่อไม้ไล่แย้เราแคร์กัน
ดื่มน้ำจันฑ์เกี่ยวเกาะเลาะริมธาร
ไปงมเขียดปูปลาหาหอยกุ้ง
เก็บผักบุ้ง,ยอดแคและผักหวาน
ครั้นตกเย็นกระท่อมร้างคือวิมาน
คืนฝนซ่านสาดซัดช่างอัศจรรย์
เพลงใบไม้ครวญครางเมื่อกลางดึก
ใจเต้นตึกฟ้าห่มดาวราวสวรรค์
คืนเหน็บหนาวเราห่มกันและกัน
ระริกสั่นยินเพียงเสียงคล้ายงู.
เสียงงูเลื้อยลอดช่องข้างร่องฝา
อยู่ในป่าสัตว์ร้ายย่อมมีอยู่
เธอมิกลัวมือคลำกำคองู
ยกคอฟู่พ่นพิษแทบปลิดปลง
จวบอรุญรุ่งสางน้ำค้างแห้ง
คล้ายเรี่ยวแรงหมดไปเป็นผุยผง
จูงมือนางนวลน้องออกจากดง
ตะวันส่งแดดจ้า...พากันเมือ
เมือ.....=....กลับบ้าน(คำเว้าอีสาน..จ้า)
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑ มนต์กวี(18/07/55
25 กรกฎาคม 2555 11:02 น.
มนต์กวี
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงนกกา.......เสียงหมาเห่า
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงผู้ัเฒ่า.......เฝ้ากล่อมหลาน
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงเมียบ่น.....อย่ารำคาญ
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงสราญย์.....ครานางครวญ
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงเครื่อสั่น...อันอิดโรย
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงแส้โบย....เสียงโหยหวน
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงสตรี........เย้ายียวน
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงชี้ชวน......เสียงนวลคราง
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงข่าวลือ......ที่ลอดเล็ด
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงความเท็จ...อย่าเลือกข้าง
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงความจน.....ที่เจือจาง
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงน้ำค้าง.......คืนข้างแรม
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงร่ำร้อง........ของภรรยา
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงน้ำตา.........ไหลอาบแก้ม
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงประชาฯ.......มาร่วมแจม
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงเหน็บแนม.....มวลหมู่ชน
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงป่าวร้อง........ของคนยาก
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงลำบาก.........ทุกแห่งหน
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงร่ำให้............ของผู้คน
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงเบื่อบ่น ........กันทั้งเมือง
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงสภาฯ...........ด่าประชด
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงสบถ............ชอบหาเรื่อง
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงพร่ำบ่น.........คนแค้นเคือง
ฟังหน่อยน๊ะ...เสียงเสื้อเหลือง.....และเสื้อแดง
ฟังหน่อยน๊ะ.......เสียงเบาๆ.........ว่าเอาอยู่
ฟังหน่อยน๊ะ.......เสียงน้องปู........ดูแปร่งแปร่ง
ฟังหน่อยน๊ะ.....เสียงเหี่ยวเหี่ยว....ไร้เรี่ยวแรง
เสียงแห้งๆ..........ไม่ไหวแล้ว.......พี่แม้วเอย ฯ.
25 กรกฎาคม 2555 08:41 น.
มนต์กวี
ใคร่แนะนำตัวตนของคนหม่น
นามมงคลสมหวังจากฝั่งฝัน
ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยละกัน
ด้วยผูกพันธ์ไม่น้อยคอยติดตาม
เป็นสมาชิกบ้านกลอนไทยมาหลายปี
แหล่งรวมบทกวีมีล้นหลาม
มนต์กวียังคงใช้เป็นชื่อนาม
ก็กว่าสามปีผ่านงานหยุดไป
หวนมาจับปากกา.......(บ้า)อีกครั้ง
เขียนความหลังความรัก.....ความหวั่นไหว
เขียนความสุขความจน...ปะปนไป
เขียนหัวใจอันขาดวิ่น......เติมกลิ่นกลอน
เส้นทางเดินเส้นนี้ที่เลือกแล้ว
ลมแผ่วแผ่วพัดผ่านได้พักผ่อน
พอผ่านมาพบเพื่อนเหมือนเพิ่มพร
ปลุกหัวใจคนจรให้จรุง
สิบหกปีทำงานเพื่อสานฝัน
หนุ่มอนามัยมาดมั่นผู้หมายมุ่ง
อยู่รับใช้ชาวประชาทั้งป้าลุง
หมอลูกทุ่งหมอมงคลคนสู้งาน
เหมือนเส้นทางชีวิตลิขิตไว้
เส้นทางใหม่ดั้นด้นคนดื้อด้าน
จำตัดใจพลัดพรากจากราชการ
มาทำงานร้านคอมซ่อมเครื่องคน
เป็นช่างคอมซ่อมเครื่องก็หลายปี
พร้อมเขียนงานกวีของคนหม่น
มีชีวิตวุ่นวายคล้ายเล่ห์กล
เปลี่ยนอีกหนทิ้งเข็มมาจับไมค์
เป็นนักร้องเกือบปีพร้อมหนี้สิน
จะโบยบินสู่ฝันดันไม่ไหว
มาเขียนเพลงเขียนกลอนพักผ่อนใจ
ส่งค่ายไปได้ขายบ้างเส้นทางบันเทิง
เล่าให้ฟังดอกหนอพอสังเขป
ฝ่าหนาวเหน็บฝ่าฝันอันว้างเวิ้ง
มีบางครั้งอกกลุ้มราวสุมเพลิง
มีบางครั้งรื่นเริงบันเทิงใจ
แต่ตัวตนผมนั้นใช่ราชการ
กรอบทางการบีบคั้นกั้นไม่ไหว
จำต้องลาราชการคำสั่งใจ
สู่เป้าหมายคือเสรีที่เฝ้ารอ
จากอนามัยบ้านนอกทิ้งเข็มยา
ผกผันมาเป็นช่างคอมช่างแปลกหนอ
เขียนเพลงนิดคิดกลอนหน่อยแค่นั้นพอ
ไม่ทุกข์ท้อทางเส้นนี้ที่เลือกเดิน
ได้มาพบพี่น้องแลผองเพื่อน
เปรียบเสมือนญาติมิตรเคยห่างเหิน
มาพบกันอีกครั้งช่างบังเอิญ
ไม่สายเกินเริ่มต้นใหม่..ใจศิลปินฯ
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟมนต์กวี
หน้าส่วนตัว
1247
