20 มิถุนายน 2548 12:58 น.
มนต์กวี
ถึงพี่แก่ก็ยังหล่อพอไปวัด
มิข้องขัดหากทรามวัยมีใจให้
จะรับรักน้องเจ้าเป็นเงาใจ
ยังมีไฟในวัยแก่เทคแคร์เธอ
รักคนแก่ดีหนอจะขอบอก
ไม่กลิ้งกลอกจริงใจให้เสมอ
มาดภูมิฐานเอาใจเก่งคอยปรนเปรอ
แล้วแต่เธอจะสั่งมาขี้ข้าใจ
เชื่อพี่เถิดน้องจ๋าอย่าเชื่อแม่
รักคนแก่มั่นคงอย่าสงสัย
เมียเคยมีแต่เขาหนีทิ้งพี่ไป
ขาดอุ่นไอขื่นขมมานมนาน
ได้มาพบคนงามยามใกล้ฝั่ง
รากรักยังมีเชื้อเมื่อประสาน
ดอกเลากรุ่นกลิ่นเตือนเหมือนเมื่อวาน
ฟ้าประทานหรืออย่างไรให้มาเจอ
รักคนแก่เกื้อหนุนเอาบุญเถิด
ถึงจะเกิดต่างวัยใคร่เสนอ
พร้อมยอมพลีใจกายมอบให้เธอ
อย่าให้เก้อเจ็บช้ำเพราะคำลวง
อยากขอบคุณอีกหนรักคนแก่
เป็นรักแท้จากใจไม่ต้องห่วง
จากวันแรกก็รักเธอจนล้นทรวง
แม่พุ่มพวงยอดยาใจ..ชายชรา
19 มิถุนายน 2548 14:58 น.
มนต์กวี
ร้านซ่อมคอมร้านนี้ยินดีต้อนรับ
เชิญสิครับนำคอมมาซ่อมได้
อะไหล่พร้อมซ่อมดีมีน้ำใจ
ทั้งคอมใหม่คอมเก่าเราบริการ
ถ้าเครื่องช้าเพิ่มRAMแถมFORMAT
ให้ท่านCHATถูกใจสนุกสนาน
DEFRAGเครื่องเร็วไวใช้ได้นาน
รับรองท่านจะติดใจไปร้านเรา
มีวันหนึ่งสาวสวยรวยเสน่ห์
หุ่นเท้เท่ห์เข้าร้านพร้อมคอมเก่า
บอกพี่จ๋าซ่อมให้ด้วยช่วยบรรเทา
เพราะว่าSOUNDข้องขัดไม่ชัดเจน
VGA ภาพพร่าบนหน้าจอ
ส่วนNETก็หลุดทุกทีอย่างที่เห็น
หรือว่ามีVIRUSมันจึงเป็น
MSNก็สะดุดหลุดประจำ
นอกจากคอมจะพังคนยังเจ็บ
ไม่อาจSAVEหัวใจให้กลืนกล้ำ
EMAILบอกเลิกรักฝากถ้อยคำ
น้องสุดช้ำโปรดช่วยทีนะพี่ชาย
จึงตอบน้องว่าอย่ากลัวมีตัวช่วย
ถึงเครื่องห่วยอะไหล่ดีพอมีขาย
เครื่องERRORแค่นี้ซ่อมสบาย
แต่ซ่อมใจสุดลำบากยากเต็มทน
เถอะอย่างไรไหนไหนก็มาแล้ว
ใจที่แป้วจะลองซ่อมดูสักหน
SCANDISKหัวใจที่ทุกข์ทน
ยามรักหล่นน้องอย่าเบื่อจงเชื่อคำ
เอารักจากดวงใจพี่ไว้เสริม
แล้วต่อเติมความสุขทุกเช้าค่ำ
กดENTERห่วงใยเธอเป็นประจำ
เก็บความช้ำลงTEMPแล้วลบไฟล์
ต่อนี้ไปพี่จะแคร์ดูแลเจ้า
ลืมเรื่องราวรันทดพลันสดใส
ขอเป็นคนเคียงข้างคอยห่วงใย
จะซ่อมใจคนอกหัก...นำรักคืนฯ
13 มิถุนายน 2548 18:56 น.
มนต์กวี
อยากเก็บเกี่ยวคืนวันแบ่งปันรัก
เป็นกล้าปักต้นใจให้ห่วงหา
หลายล้านต้นมอบให้ปวงประชา
มาซิมารักกันทุกวันคืน
ปุ๋ยความรักโรยรอบข้างขอบต้น
เติมน้ำฝนรดน้ำใจให้สดชื่น
ถ้อยคำหวานกล่อมขวัญทุกวันคืน
ล้วนหยิบยื่นมอบไปด้วยไมตรี
อยากเห็นคนบนโลกนี้มีความรัก
ร่วมทอถักสะพานใจมิหน่ายหนี
รักกันเพิ่มเติมเสน่ห์ทุกนาที
ชื่นชีวีไร้ทุกข์โศกบนโลกงาม
ชนเผ่าพันธุ์มากมายในโลกหล้า
โรยแรงล้าเขารบกันไม่หรรษา
ดับแดดิ้นเสียงร่ำให้ทุกเวลา
เซ็นสัญญาสันติภาพอาบกลลวง
สันติธรรมจะนำพาชะตามนุษย์
สงครามหยุดเพียงร่วมใจก็หายห่วง
มิตรภาพมีค่ายิ่งสิ่งทั้งปวง
คงลุล่วงหากมีรัก...ช่วยถักทอฯ
13 มิถุนายน 2548 13:44 น.
มนต์กวี
ความรู้สึกข้างในใคร่ขอกล่าว
บอกเรื่องราวผู้หญิงตามที่เห็น
เทิดคุณค่าความดีอย่างที่เป็น
ใช่จัดเจนแต่จริงใจในเนื้อความ
ผู้หญิงคือเพศแม่มีแต่ให้
มอบอุ่นไอห่วงใยคอยไถ่ถาม
ผู้หญิงคือดอกไม้ที่งดงาม
มีประจำคู่โลกาน่าภิรมย์
ผู้หญิงดูอ่อนไหวใช่อ่อนแอ
เป็นเพื่อนแท้ปลอบใจในยามขม
ก้าวเคียงข้างคู่ชายคอยชื่นชม
แม้เธอตรมเติมยิ้มไว้ให้ดูดี
ผู้หญิงคือแม่บ้านงานทุกสิ่ง
ลำบากจริงจุกจิกใจไม่หน่ายหนี
กับข้าวลูกอีกรีดผ้าให้สามี
เป็นหน้าที่เธอหมดเฝ้าอดทน
ผู้หญิงคือผู้กล้าหลายคราครั้ง
สยามยั้งหยัดอยู่ได้ก็หลายหน
ศรีสุริโยทัยสู้พม่าจนวายชนม์
พระคุณล้นกอบกู้ไทยได้ประเทือง
ผู้หญิงล้าไปบ้างในบางหน
หงุดหงิดจนระรานพาลหาเรื่อง
ต้องเข้าใจอาการหญิงยามขุ่นเขือง
คงกระเตื้องครั้นหมดไปก็หายพลัน
ผู้หญิงคือเพื่อนแท้ในยามยาก
ผู้หญิงคือคนรักมีใจมั่น
ผู้หญิงคือผู้ให้ได้แบ่งปัน
ผู้หญิงคือความฝันคู่โลกเอย..ฯ
3 มิถุนายน 2548 15:12 น.
มนต์กวี
สามสิบแปดปีผ่านใช่นานเนิ่น
เส้นทางเดินผกผันพลันคิดหวน
มีเรื่องราวมากมายได้ทบทวน
ดุจโซ่ตรวนตรึงใจให้สุกงอม
จากเด็กตัวน้อยน้อยค่อยเติบใหญ่
จบม.ปลายจากศรีเกษเขตเมืองขอม
ต่อสองปีเรียนหมอน้อยค่อยอดออม
จบมาพร้อมเพื่อทำงานประสานชน
อยู่อนามัยสี่ปีจึงจรจาก
มาลำบากที่โรงบาลฯผ่านหลายฝน
ออกควมคุมโรคติดต่อในชุมชน
หมอมงคลเขารู้จักนักล่ายุง
สิบห้าปีทำงานแม้เหนื่อยหนัก
ก็สุขนักรับใช้ชนเช่นหมายมุ่ง
ซึ้งน้ำใจรับไออุ่นจากป้าลุง
หอมจรุงขอบคุณล้นจนวันตาย
แต่ตัวตนผมนั้นใช่ราชการ
กรอบทางการกั้นอยู่ทนไม่ไหว
จำต้องลาจากราชการคำสั่งใจ
จุดมุ่งหมายคือเสรีที่เฝ้ารอ
จากอนามัยบ้านนอกทิ้งเข็มยา
มารักษาเครื่องคอมช่างแปลกหนอ
เขียนเพลงนิดคิดกลอนหน่อยแค่นั้นพอ
ไม่ทุกข์ท้อเส้นทางนี้ที่เลือกเดิน
ได้มาพบพี่น้องแลผองเพื่อน
เปรียบเสมือนญาติมิตรเคยห่างเหิน
มาพบกันอีกครั้งช่างบังเอิญ
แสนเพลิดเพลินกลิ่นกลอนกรุ่นอุ่นถึงใจ
กับชีวิตที่ผกผัน ผมจบจากศรีสะเกษ ไปเรียนต่อวิทยาลัยการสาธารณสุขขอนแก่น2ปี มาทำงานที่สถานีอนามัย4ปี และอยู่โรงพยาบาลอึก11ปี ก็คลุกคลีกับชาวบ้าน ทำงานควบคุมโรคติดต่อในชุมชน บางทีก็ออกไปพ่นยุงลายช่วงไข้เลือดออกระบาดครับ ชาวบ้านบางคนเรียกพวกผมว่านักล่ายุงมาแล้ว... ถึงระยะหนึ่งผมก็บอกตัวเองว่านี่ไม่ใช่เราไม่ใช่ทางเลือกที่ใจปรารถนา อิสระที่โหยหา เสรีที่ไขว่คว้ามันร่ำร้องอยู่ตลอดเวลา ผมออกทำงานด้านเพลงเขียนเพลงให้กับศิลปินนักร้องลูกทุ่ง ลูกทุ่งเพื่อชีวิตและอื่นๆซึ่งตรงนี้เส้นทางผมพึ่งเริ่มต้นยังไม่เป็นที่รู้จักนัก แต่ ที่ขาดไม่ได้คือกลอน...หัวใจใส่กลอนครับ เท่าที่จำความได้ผมเขียนกลอนตั้งแต่ประมาณป.2 เขียนตามประสาเด็กๆ และว่างเมื่อไหร่ก็จะเขียนกลอน จดไว้บ้างทิ้งไปบ้าง ซึ่งตรงนี้อาจจะบอกว่าบ้าก็ได้(บ้ากลอนครับ) แต่ตรงนี้ก็เป็นตัวตนของเราจริงๆ มีความสุขมากมากเลยครับ ที่ได้มารู้จักสัมผัมในบทกลอนบทกวี จากเพื่อนสมาชิกหลายๆท่าน ณ.ห้องนี้ กลอนหลายๆบทที่ชื่นชอบผมก็เซฟเก็บไว้อ่านเสมอ..... สุดท้ายก็ยังอยากจะบอกว่า...หัวใจใส่กลอนครับ..
หน้าส่วนตัว
4889
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟมนต์กวี
