7 ตุลาคม 2548 12:10 น.
มนต์กวี
ครั้งกอดก่ายกกเกยเขนยน้อง
แนบประคองอกอูมปทุมถัน
ซ่านสวาทอุ่นไอใต้แสงจันทร์
เพ้อรำพันซ่านรสทุกบทตอน
ไม่ลืมเนตรนวลน้องที่ผ่องพิศ
เจิดวิจิตรยวนใจยากไถ่ถอน
เนินเนื้อนางแนบแน่นแสนอาวรณ์
ยามซอกซอนป้อนสวาทบาดใจตรึง
บัดนี้น้องหนีหน้าคว้าคนอื่น
พี่กล้ำกลืนสายสวาทมาขาดผึง
คล้ายคนบ้าเพ้อพร่ำบ่นรำพึง
ความคิดถึงท่วมท้นล้นออกตา
7 ตุลาคม 2548 12:08 น.
มนต์กวี
ขอเติมใจไออุ่นต้นทุนฝัน
ก้าวสู่วันหวังไว้สมใจตั้ง
ในวันนี้อย่าได้ท้อต่อกำลัง
ตราบแรงยังมีอยู่สู้ต่อไป
7 ตุลาคม 2548 12:06 น.
มนต์กวี
ยามกลอนเบาก็เบาใจไม่ลำบาก
ยามกลอนหนักก็หนักใจกว่าใครเขา
ยามกลอนซึ้งก็ตรึงใจไม่สร่างเซา
ยามกลอนเศร้าก็เกินเก็บเจ็บระบม
ยามใจหวามกลอนก็หวานผ่านอักษร
ยามใจร้อนกลอนร้าวรอนไม่สุขสม
ยามใจเหงากลอนก็เหงาเศร้าสุดตรม
ยามใจล้มกลอนก็ขมเศร้าสุดทรวง
4 ตุลาคม 2548 22:38 น.
มนต์กวี
น้ำตานางไหลหลั่งลงข้างแก้ม
แม่จันทร์แรมใครทำเธอช้ำเล่า
กลัวไปใยพี่ยังอยู่คู่รักเรา
คอยเป็นเงาปลอบเจ้ายามเหงาใจ
สายสัมพันธ์มิเคยห่างบนทางรัก
เฝ้าฟูมฟักต้นรักจนเติบใหญ่
เคยรดน้ำพรวนดินร่วมทางใจ
ยามพี่ไกลใจยังห่วงดั่งดวงแด
4 ตุลาคม 2548 22:37 น.
มนต์กวี
กลั้นสะอื้นชมจันทร์ฝันถึงนาง
อกอ้างว้างวันคืนช่างขื่นขม
จันทร์บนฟ้ายังมีดาวมาชื่นชม
ส่วนข้าจมอยู่กับช้ำและคำลวง
หน้าส่วนตัว
1594
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟมนต์กวี
