8 ตุลาคม 2548 15:13 น.
มนต์กวี
ทุกข์ท่วมท้นคลี่คลายไปได้แน่
ขอเพียงแต่อดทนไว้ไม่เสียสูญ
ยืนหยัดมั่นแน่นหนักจักสมดุลย์
น้ำข้นขุ่นสะอาดได้ด้วยใจกรอง
8 ตุลาคม 2548 15:10 น.
มนต์กวี
แสงเทียน................สว่างอยู่กลางห้อง
แสงเทียน................ส่องบอกใจอย่าได้ล้า
แสงเทียน................ยังอดทนทุกเวลา
เตือนใจข้า...............อย่ายอมพ่ายอายแสงเทียน
8 ตุลาคม 2548 15:06 น.
มนต์กวี
ท้องทะเล............กว้างใหญ่...............สุดไกลลิบ
ทะเลใจ............ใกล้เพียงนิด............กว้างใหญ่กว่า
ไร้ขอบเขต............ขีดคั่น..................แม้กาลเวลา
ฤารักข้า..............ฝากเอาไว้..............ในทะเล
7 ตุลาคม 2548 12:16 น.
มนต์กวี
เป็นความสุขอย่างหนึ่งที่พึงรู้
ชายเคียงคู่กับหญิงสิ่งปรารถนา
ชื่นสนิทชิดชมสมอุรา
แล้วจากลาลี้จรมิย้อนคืน
ได้ความสุขชั่วคราวเขาก็ทิ้ง
เคยแอบอิงกลับขมต้องตรมฝืน
หลายคู่ข้องเคืองขัดซัดด้วยปืน
ลืมวันชื่นสร้างฝันด้วยกันมา
นี่แหละหนาคนเราก็เท่านั้น
แย่งกิ๊กกันแย่งคู่สิเหน่หา
หลงจมจ่อมจดจ่อบ่อกามา
สุดท้ายล้าแรงล้มก้มรับกรรม
7 ตุลาคม 2548 12:13 น.
มนต์กวี
อย่าน้อยใจไปเลยแม่สาวน้อย
พี่ยังคอยเป็นห่วงทุกห้วงฝัน
ฝากดวงดาวดูแลแม่แจ่มจันทร์
ฝากเดือนนั้นปกป้องคุ้มครองภัย
ฝากสายฝนหล่นพรำความเหว่ว้า
ฝากสายลมพัดพาความหวั่นไหว
ฝากรักผ่านฟ้ารำพึงถึงคนไกล
ฝากหัวใจจากคนเหงาเฝ้ารำพัน