24 เมษายน 2551 09:06 น.
มนตราวดี
ใจดวงน้อยยังคอยรอพระเอก
แต่ฟ้าท่านยังไม่เสกมาใช่ไหม
ถึงไม่เจอใครสักคนที่รู้ใจ
เพราะไม่รู้จะจีบยังไงดี
ใจดวงน้อยมีรักที่ซื่อตรง
รักมั่นคงหากใครได้ใจดวงนี้
สี่ห้องใจคนที่ใช่ยังไม่มี
เป็นแค่ก้อนเนื้อที่ยังว่างเปล่า
สาวหน้าใสหัวใจไร้พระเอก
หมดสิทธิ์เก๊กควงพระเอกอวดเพื่อนเขา
มองข้างกายก็เห็นเพียงแค่เหงา
ข้างกายเราว่างเปล่าไม่มีใคร
ขาดคู่เคียงดูหนังและทานข้าว
นั่งมองดาวใครจะรู้เหงาแค่ไหน
ยังคอยรอพระเอกหนึ่งเดียวของใจ
โดยไม่รู้พระเอกเราเกิดหรือยัง
31 มีนาคม 2551 09:04 น.
มนตราวดี
เขาว่ารักพาใจให้มีสุข
แสนสนุกสุขใจได้รักเขา
แต่ทำไมทำไมหรอตัวเรา
แอบรักเขาอยู่ได้เขาไม่แล
อยากเฉลยเผยความในให้แจ่มแจ้ง
อยากแถลงความในให้รู้แน่
อยากรักเธออยากเคียงคู่คอยดูแล
ขอเพียงแต่เธอหันมองเพียงหางตา
ได้แต่รักข้างเดียวอยู่อย่างนี้
ทุกราตรีโศกเศร้าเฝ้ามองฟ้า
ถึงรู้ดีเธอมีใครในสายตา
แต่เธอยังมีค่าต่อดวงใจ
จะทนเจ็บทนรักอยู่อย่างนี้
กี่หมื่นปีไม่หลีกลี้หนีไปไหน
แม้ไร้สิทธิ์หวงเธอยามควงใคร
ขอเพียงได้สิทธิ์ห่วงใยเท่านั้นพอ
29 มีนาคม 2551 09:18 น.
มนตราวดี
สวัสดีรุ่นพี่ที่เคารพ
สิบนิ้วนบบบังคมก้มเกษา
สองมือเรายกขึ้นมาวันทา
หอบความฝันเข้ามาฝากผลงาน
หวังคงได้กำลังใจใครมอบให้
หวังคงได้อุ่นไอสายลมหวาน
ฝากไว้ในอ้อมใจชั่วกาลนาน
ร้อยคำหวานเป็นกานต์กลอนวอนเมตตา
นักกลอนใหม่ลวดลายไม่กล้าแข็ง
ไม่คิดแข่งกับใครในวาสนา
หากสำนวนมิหวานซึ้งมิตรึงตรา
ผิดพลาดไปขออย่าด่วนว่ากัน
นักกลอนน้อยหอบฝันงามตามใจรัก
จิตแน่นหนักภักดีกับความฝัน
อ่อนทางกลอนด้อยทางรักทำไงกัน
คงเหลือแต่เปลวไฟฝันให้สู้ทน