5 สิงหาคม 2547 23:27 น.
มณี ปัทมะ ตารา
เพียงซึ่งล่องลอยรูปไร้....................สดาศิวะ
หยดหนึ่งอมฤตพุทธะ....................ศักติ
มหะทวิลักษณ์...............................ดำรงซึ่ง นิรรูป
พูทธิ- ตัตตวะ................................ฉลาดแต่ง จักรวาล
ศิวะนาฏราช.................................ย่างเยื้อง กรีดกราย
บาทไขว้ดำเนินย้าย......................หมายรู้
เหยียบหนอปฐพีตามดู..................สมาธิ เคลื่อนไหว
นาฏยัมรำร่ายไซร้........................นิรมิตได้ หลายคน
นารายัณดำรงซึ่งไซร้....................มายา
แพรวพร่างทรงจักรา....................พรั่งพร้อม
สี่กรวิษณุนารา.............................กวนน้ำ กลางเกษียร
อมฤตหนึ่งบัวบานไซร้..................แซ่ซ้อง สรรเสริญ
มหะศักติ กาลิ
4 สิงหาคม 2547 02:07 น.
มณี ปัทมะ ตารา
ทอดสายตามองฟ้าไกลในโลกกว้าง
ม่านเมฆบางเจือหมอกขาวพราวสดใส
ยามราตรีนี้หนานภาไกล
พิศคราใดใจตอบรับซับแทรกซึม
แปลกหนอแปลกแม้นเวลาเนิ่นนานผ่าน
นานกัลป์กาลมิเคยเปลี่ยนฤาแปรผัน
ณ แห่งใดไกลดุจใกล้แนบชิดกัน
มิอาจกั้นจิตมนุษย์สุดบรรยาย
ดุจดั่งเพลิงถาโถมเธอคอยดับ
แปรเปลี่ยนปรับกระแสคลื่นเดียวเกลียวสอง
ธารน้ำไหลธารเดียวมุ่งหมายปอง
นำสู่ร่องสายครรลองมหานที
บัวขอบัวบานแอบอิงแนบชิด
ธารขอธารเคียงสนิทกระแสไหล
เกลียวขอเกลียวคลื่นเดียวตลอดไป
ให้ขอให้หาที่สุดมาประมาณ
มณี ปัทมะ ตารา
2 สิงหาคม 2547 21:09 น.
มณี ปัทมะ ตารา
เรือน้อยลอยคว้างกลางธารา
คลื่นซัดพายุพาทวนกระแส
หนึ่งเดียวเกลียวคลื่นสงบแล
ส่งกระแสแลเห็นฝั่งอยู่รำไร
อิสระจากจิตอิสระ
ดุจเดียวหยดพุทธะแกร่งกล้า
ขอเพียงหยดหนึ่งในพสุธา
รวมกระแสสายธารามหานที
เสรีใดใฝ่หาจากแดนไหน
แท้แดนกายแดนใจมนุษย์หนา
เสาะแสวงจนห่างไกลนิพพิทา
คืออยากได้หนักหนาหารู้ทัน
สงบนิ่งดิ่งสู่ความสงบ
สลายลบแรงต้านผ่านกระแส
ดั่งทอร์นาโดเกลียวหมุนแรงเหวี่ยงแล
หนึ่งเดียวเกลียวหมุนผ่านแท้แน่เอย
ขอธรรมะคุ้มครองคุรุผู้ประเสริฐ คุรุผู้เมตตาธรรมทุกท่าน
ขอธรรมะคุ้มครองสรรพสัตว์ทุกชีวิตในโลกมายามนุษย์นี้ด้วยเถิดหนา สวัสดี
หน้าส่วนตัว
1315
