31 สิงหาคม 2551 02:13 น.
มณีจันทร์
ชีวิตฉันนั้นผ่านเรื่องรานร้าว
ในทุกคราวเจ็บลึกนึกหนหลัง
มันฤาโถมโหมเศร้าเคล้าประดัง
คิดทุกครั้งเจ็บเหลือทุกเมื่อยาม
มาวันนี้ไม่ไหวให้ใจเจ็บ
ทั้งหนาวเหน็บเก็บจำทุกคำถาม
สั่งหัวใจให้หยุดเพื่อฉุดปราม
อย่าผลีผลามรักเขาเฝ้าละเมอ
อยากรักเธออีกครั้งยังผิดไหม
ที่หัวใจอ่อนไหวใช่พลังเผลอ
ก็เมื่อรักฝักใฝ่ให้เพียงเธอ
หากรักเพ้ออีกครั้งชั่งประไร
หรือจะหยุดหัวใจเอาไว้ก่อน
แล้วเก็บซ่อนรักลงตรงหลงใหล
หยุดตัวเองเอาไว้ก่อนเผลอใจ
ทำเช่นไรดีเราเฝ้าคิดครวญ
แต่ที่รู้เกินห้ามปรามหัวใจ
มันเผลอไผลรักไปใจโหยหวน
ยอมผิดหวังดังเก่าเฝ้าทบทวน
เลิกเรรวนด้วยฉันนั้นรักเธอ
ต่อไปนี้ชีวิตจะผิดไหม
ตอบหัวใจไว้เลยหากเคยเผลอ
จะไม่เหงาเศร้าตรมจมละเมอ
ได้รักเธอผิดไหมไม่สำคัญ....
26 สิงหาคม 2551 18:42 น.
มณีจันทร์
ยี่สิบสามสิงหามานัดพบ
คอนเสิร์ตจบลพบุรีคือที่หมาย
หัวใจสิงห์รอบหลังครั้งสุดท้าย
ครบเป้าหมายได้แสดงแห่งเมืองไทย
ยาแก้ปวดดวดไอเดียเชียร์เสื้อผ้า
ขนซื้อมาสีดำนำสวมใส่
อาราเล่เพ้นส์หรูดูบาดใจ
กากเพชรใสมณีจันทร์นั้นบรรเลง
ตายล่ะหวาปาไปใกล้หนึ่งทุ่ม
ยังกลัดกลุ้มเสื้อแสงแลโหลงเหลง
มือกวัดไกวไล้พู่กันพลันครืนเครง
จนตัวเองติดเพชรวับระยับวาว
เดินดุ่มดุ่มชุมชนคนมายมาก
แสนลำบากเบียดเสียดเฉียดนมสาว
ก็ถึงที่อัศจรรย์นั่นระนาว
คนนั่งราวแน่นขนัดจัดที่มา
ประจวบเหมาะที่นั่งใกล้ถังแช่
ตะละแม่ตาหวานปานหยดหนา
เห็นเบียร์สิงห์-ลีโอโชว์พราวตา
อีกหมูมาแจกไว้ให้ชิมกัน
โอ้ว!คอนเสิร์ตกว่าจะเปิดอัสนี
สามสาวนี้4กระป๋องแล้วมองหัน
ป๋องที่ห้าดันหมด อดเบียร์พลัน
อัสนีวสันต์มันส์เพลงกลอง
เสียงกระหึ่มดังสนั่นลั่นสนาม
บ้าหอบฟางคำรามดังกึกก้อง
กรี๊ดดังลั่นมือขวาชูขึ้นครอง
ตะเบงร้องเซ็งแซไม่แพ้ใคร
เอาล่ะวางานนี้ที่รอคอย
ตาชะม้อยร้องตามยามหลงใหล
พึงกระโดดโลดสนั่นมันส์เหลือใจ
มากี่เพลงรับได้ไม่เกรงกลัว
กะคว้าปิ๊กจิ๊กลายเซ็นต์เค้นโปสเตอร์
ถือมาเก้ออดแหลกเลยทูลหัว
เพราะอยู่ไกลอดได้ไม่หมองมัว
กลับแต่ตัวหัวใจนั้นมันส์กระจาย
พอถึงบ้านหิวโหยโซ้ยข้าวต้ม
จึงระดมกินกับดับกระหาย
อีกเบียร์ต่อยันตีห้าพาสบาย
ตื่นก็สายเกือบเที่ยงแทบเอียงตัว
เพราะปวดเมื่อยทั่วกายคล้ายโดนตื้บ
ค่อยค่อยคืบคลานรวดแถมปวดหัว
น่องก็เจ็บระนาวร้าวระรัว
สงสัยมัวเต้นเพลินเกินบรรยาย
ลาแล้วนะคอนเสิร์ตหัวใจสิงห์
จะไม่ทิ้งความจำจากสหาย
ได้ปล่อยแก่ปล่อยราวคราวสุดท้าย
กับเพื่อนตายสามห้าวสาวบ้านกลอน
ของขวัญวันผูกใจ
22 สิงหาคม 2551 14:03 น.
มณีจันทร์
ใจดวงนี้ยังมีเธอเสมอ
จึงพลังเผลอโทรหาว่าคิดถึง
เขาดูแลดีใหมใจคำนึง
ฝากคำซึ้งฉันไว้ให้ใคร่ครวญ
เขาเป็นห่วงเป็นใยหรือไม่หนอ
ทำให้ท้อฤทัยร้องไห้หวน
หรือเจ้าชู้มากใจใฝ่รัญจวน
ทำปั่นป่วนบ้างใหมให้ใจจม
นับตั้งแต่เธอไปกับใจเขา
ดวงใจเราท้อแท้แย่ขื่นขม
ขาดที่พึ่งทางใจไห้ระทม
ยังทุกข์ตรมซนซานร้าวรานใจ
โทรมาหาครานี้ที่เป็นห่วง
หากเค้าลวงไร้ค่าลาผลักไส
ฉันคนนี้เห็นค่าเธอร่ำไป
มาเริ่มใหม่เถิดเจ้าเรายังคอย
รบกวนเธอแค่นี้ที่โทรหา
เป็นห่วงครามีเขากลัวเหงาหงอย
เพราะรู้ดีคนช้ำน้ำตาปรอย
ยังชะรอยไม่ลดหมดจากใจ
16 สิงหาคม 2551 23:23 น.
มณีจันทร์
หากมองกันหลายมุมมองคงตรองเห็น
เกิดประเด็นให้ได้คิดจิตสับสน
หลายคนมองมากมุมต่างช่างวกวน
เมื่อหลายคนย่อมหลายปากจึงมากความ
หากไร้ซึ่งกฎเกณฑ์เช่นเมืองเถื่อน
คงกลาดเกลื่อนคนพาลรานเหยียดหยาม
มิตรภาพไม่มีสิ่งดีงาม
คงล้นหลามคนชั่วมั่วสิ้นดี
เพราะจุดยืนต่างกันใช่หรือไม่
จึงทำให้ใจคิดจิตหักหนี
มองต่างมุมต่างมองจ้องท่าที
จึงเกิดมีช่องว่างเพราะต่างมุม
หากมองใหม่ในมุมที่ไม่ต่าง
ด้วยท่าทางท่าทีที่สุขุม
คิดรอบคอบทุกทางอย่างครอบคลุม
แล้วจะเห็นเช่นมุมไม่ต่างกัน....
7 สิงหาคม 2551 00:01 น.
มณีจันทร์
สุขสันต์วันเกิดเถิดคนดี
ขอให้มีพรเลิศเกิดสดใส
เจ็ดสิงหาวันนี้ขออวยชัย
ขอคุณไผ่จงพิพัฒน์สวัสดี(พี่กันนาเทวี)
ขอองค์รัตนตรัยอันไพจิตร
เทวฤทธิ์ทั่วฟ้ามาเสริมศรี
ประทานพรสูงส่งสุขทวี
เพื่อคุณไผ่คนนี้ชีพรื่นรมย์(พี่ไหมไทย)
ขอให้ปู่อย่าเจ็บและอย่าไข้
เรื่องราวใดให้พานพบแต่สุขสม
ปรารถนาสิ่งใดสมเจตจำนง
คุณพระองค์คุ้มครองปู่อยู่ปลอดภัย(พิมญดา)
ขอเทวาช่วยดลกุศลสร้าง
ส่องสว่างกลางวิถีที่สดใส
สุขสวัสดิ์ปราศโรคมีโชคชัย
ก้องเกียรติไกรชนชื่นชม...สุขสมจินต์(ครูพิม)
ขอพี่ไผ่ได้สมภิรมย์ภักดิ์
ทั้งเรื่องรักจักได้สมถวิล
ไร้โรคาแช่มชื่นรื่นชีวิน
พรหลั่งรินจากใจให้เจริญ(มณีจันทร์)
ทั้งเงินทองกองทรัพย์นับเต็มบ้าน
อีกการงานผ่านผันสรรเสริญ
มิตรมากมายรายล้อมพร้อมเผชิญ
ให้เพลิดเพลินเจริญสุขทุกเวลา(อาราเล่)
ให้งานการราบรื่นชื่นสุขใจ
คิดสิ่งใดได้ชมสมปรารถนา
ให้หล่อใสสดปิ้งสาวซิ่งมา
ทวยเทพพาคุ้มครองพ้นผองภัย(ยาแก้ปวด)
รัตนะคุ้มครองห้องความคิด
แลดวงจิตชิดกายวาจาใส
ครองสติปัญญาพาฤทัย
อุปสรรคไซร้ไร้มีที่กล้ำกราย (จิตรำพัน)
ได้บรรจบครบขวบอีกปีแล้ว
จงคลาดแคล้วโรคภัยให้สลาย
มีทรัพย์สินมิขาดมือเลยพี่ชาย
สิ่งสำคัญที่สูญหายได้กลับคืน
หน้าสดใสไร้ตีนกาไฝฝ้าเกลี้ยง
เหลือแค่เพียงความหล่อเหลาเอาพอชื่น
ไม่ต้องเนี๊ยบแค่ดูดีที่ยั่งยืน
พรอย่างอื่นพึงอยากได้ให้สมจินต์(ศรรกรา)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมณีจันทร์
หน้าส่วนตัว
1584
