13 กุมภาพันธ์ 2551 01:46 น.
มณีจันทร์
เรานั้นเคย มีกัน ไม่เคยห่าง
ทุกทุกอย่าง เรารู้ และเปิดเผย
คอยปรึกษา หารือ ทุกเรื่องเลย
ทุกคำเอย เฉลยกัน นั้นจริงใจ
เราให้ความ สำคัญ ในทุกเรื่อง
ไม่โกรธเคือง ไม่เคย จะไปไหน
ถามทุกข์สุข เป็นห่วง และเป็นใย
มีเรื่องใด คอยเกื้อ ช่วยเหลือกัน
ในวันนี้ ทำไม เหรอเพียงฉัน
กับคืนวัน ผ่านไป อย่างเหหัน
เหมือนเราห่าง ด้วยเรื่อง สารพัน
จึงปิดกั้น เราสอง ต้องร้างลืม
หรือเพราะเรา มันเป็น ตัวปัญหา
ด้วยเพราะว่า ภาระ มากสุดฝืน
จึงต้องทน เหว่ว้า และกล้ำกลืน
จำต้องยืน ตรงนี้ เพียงลำพัง
คงต้องเป็น คนจาก พรากออกมา
คงดีกว่า ถูกลืม ไว้เบื้องหลัง
เพราะต้องทน น้อยใจ เพียงลำพัง
เพราะว่ายัง รักเค้า เราจึงตรม
ขอห่างหาย ที่ละน้อย ค่อยถอยออก
ไม่ต้องบอก ให้เค้ารู้ สู้ขื่นขม
ปัญหาเรา มันมากเอง ควรระทม
เราต้องตรม เพียงเดียวดาย ให้สมควร
5 กุมภาพันธ์ 2551 18:52 น.
มณีจันทร์
หากฉันเป็น เช่นนก ที่ผกผิน
จะโผบิน เหินลู่ สู้ลมไหว
จะเกาะเมฆ ปุยน้อย ลอยล่องไป
จะชอนไช บนฟ้า คงพาเพลิน(มณีจันทร์)
หากเพื่อนเป็น เช่นนก ที่ผกผิน
แล้วหลงบิน คว้าดินปืน แล้วยืนเหิน
พร้อมกระสุน เม็ดใหญ่ ไล่ยิงเพลิน
แล้วอัญเชิญ มาย่างกิน ให้สิ้นไป (อาราล่)
หากฉันเป็น เช่นปลา ที่ว่ายเวียน
คงจะเพียร ทวนน้ำ ยามรินไหล
คงดำผุด ดำว่าย สบายใจ
จะท่องไป ทั่วท้อง ร่องนที(มณีจันทร์)
หากเพื่อนเป็น เช่นปลา ที่ว่ายเวียน
จะเหวี่ยงแห เนียนเนียน ยากเจียนหนี
จับมาต้ม ทอดแกง หรือแห้งดี
งั้นจับปิ้ง อีกที มีอิ่มเอม(อาราล่)
หากฉันเป็น หิ่งห้อย ลอยยามค่ำ
จะดื่มด่ำ ราตรี ที่สุขเกษม
ส่งแสงน้อย แข่งจันทร์ พลันปรีเปรม
แล้วอิ่มเอม เลมน้ำค้าง ที่พร่างพรม(มณีจันทร์)
หากเพื่อนเป็น เช่นหิ่งห้อย ลอยยามค่ำ
จะดื่มด่ำ น้ำจัณฑ์ ยันเบียร์ขม
จับมาทอด แกล้มเหล้า เรานิยม
แล้วผสม เกลือนิด จะติดใจ(อาราล่)
หากฉันเป็น จิ้งหรีด ที่กรีดร้อง
จะกู่ก้อง เปล่งเสียง สำเนียงใส
ขับขานกล่อม ลำนำ และพฤกไพร
เป็นวงใหญ่ ยามค่ำ ร่ำบรรเลง(มณีจันทร์)
หากเธอเป็นจิ้งหรีดที่กรีดเสียง
ฉันแค่เพียงเป็นกระทะทอดแบบเจ๋ง
เป็นพริกไทยใส่ซอสทอดครื้นเครง
จับเธอเกรงกระโดดโลดหนีไป(ยาแก้ปวด)
หากฉันเป็น เช่นไก่ฟ้า พระยาลอ
จะขันคลอ ปลุกตะวัน อันหลับใหล
ให้รีบตื่น ลืมตาลุก ปลุกพงไพร
ให้สดชื่น ระรื่นใจ ในไพรวัลย์ (มณีจันทร์)
หากเธอเป็นไก่ฟ้าตะวันแจ้ง
ฉันจะแกล้งเป็นหม้อรอไก่ขัน
จะรูดขนหักปีกพัลวัน
ให้เธอนั้น ปลอดภัย ไร้โรคา(ยาแก้ปวด)
หากฉันเป็น เช่นผึ้ง ซึ่งแสนหวาน
ดอกไม้บาน ที่ไหน เป็นใฝ่หา
คงดูดดื่ม น้ำหวาน ซ่านอุรา
แล้วนำมา เก็บไว้ ใช้สร้างรัง(มณีจันทร์)
หากเธอเป็นผึ้งน้อยคอยน้ำหวาน
ฉันแอบคลานเด็ดปีกพอจับขัง
แอบขโมยน้ำผึ้งถึงในรัง
ไม่เสียดังกลัวเธอเผลอมามอง(ยาแก้ปวด)
21 มกราคม 2551 20:56 น.
มณีจันทร์
มณีจันทร์ หันมา หางานใหม่
งานอ ะไร ดีหนอ เหมาะกับฉัน
นึกคิดไป นานา สารพัน
ต้องเหล้าปั่น จำเพาะ เหมาะกับเรา
จึงเปิดร้าน ด้านหน้า คราบ้านนี้
เพื่อนคนดี อุดหนุน ช่วยเร่งเหมา
มีมากมาย หลายหลาก อยากให้เมา
เอามาเคล้า ปั่นคล่อง มาลองชิม
เมนูแรก ไหมไทย ใจหรรษา
นำเอามา ใส่แก้ว แล้วจุ๋มจิ๋ม
ปั่นละเอียด เนียนใส คล้ายไอติม
พอได้ลิ้ม ชิมรส สดชื่นใจ
เมนูสอง ต้องนี่ ตากีล่า
รสซ่าบซ่า บาดลึก ชวนหลงใหล
ปั่นละเอียด ละเมียด ละมุลละไม
เนื้อฟองใย ใสวิบ ระยิบตา
ยกตัวอย่าง สองเมนู ที่ชูรส
ถ้าช้าหมด อดชิม ลิ้มรสหนา
มาร่วมวง ดื่มดำ ร่ำสุรา
เร่เข้ามา สหายข้า จะช้าใย
16 มกราคม 2551 21:59 น.
มณีจันทร์
คิดถึงเธอ ทุกคืนวัน มั่นในรัก
ที่ฟูมฟัก ทั้งดวงใจ ให้เสมอ
คะนึงหา เฝ้าเพ้อพร่ำ ร่ำแต่เธอ
เพราะใจเผลอ แอบรัก สลักทรวง
เค้าจะรู้ หรือเปล่า เราครวญหา
แอบเพ้อมา เพราะเรา เฝ้าแต่หวง
คิดคำนึง ถึงจริง ใช่หลอกลวง
เพราะว่าดวง ใจนี้ มีแต่เธอ
เค้าจะฝัน ถึงเรา หรือเปล่าหนอ
รักเคลียคลอ รอเจ้ า เฝ้าเสมอ
สุดใจนี้ คงมี แต่เพียงเธอ
หล งละเมอ เพ้อพร่ำ ทุกคำคืน
ขอให้เค้า หลับไป ได้ฝันถึง
รักตราตรึง ซึ้งใจ ไม่อาจฝืน
ให้เค้ารัก เราตอบ มอบใจคืน
ให้รักยืน คงมั่น แม้ฝันไป
เมื่อได้ตื่น ลืมตา ให้นึกถึง
ให้ตราตรึง ซึ้งใจ ไม่หวั่นไหว
จงรักมั่น แต่ฉัน อย่างเต็มใจ
เคียงคู่ไป ตราบสิ้น แผ่นดินดอน
14 มกราคม 2551 20:41 น.
มณีจันทร์
เห็นอ้ายครวญเพ้อหาน้ำตาหลั่ง
น้องสาวนั่งยิ้มร่าหาหนุ่มไหน
เปลี่ยนสรรพนาม ไม่ได้ต้องทำใจ
ตรองดูใหม่ใคร่ครวญหวลอาวรณ์
พี่เคยสร้าง กำแพงกั้น ถึงชั้นฟ้า
สุดจะหา ทางไต่เต้า เฝ้าหลอกหลอน
จึงละเลิก เรื่องรัก ใคร่ ใจขาด รอน
ยามน้องจร จากกันไกล ไปลับตา
พี่จะมี น้ำตา อาลัยเล่า
ก่อนน้องเฝ้า คิดถึง คะนึงหา
พี่กลับพูด ตอกย้ำ ซ้ำทุกครา
น้องสาวจ๋า พี่นี้ เป็นพี่ชาย
ในยามนี้ น้องสาวพี่เริ่มมีรัก
ผูกสมัคร เริ่มรักเค้า อย่างเหลือหลาย
เพราะผิดพลาด รักครั้งหนึ่ง ซึ่งจนตาย
มีเค้าได้ ซับน้ำตา เลิกอาวรณ์
เป็นบทเรียนล้ำค่าราคาแพง
ที่แสดง ในชีวิต มิได้สอน
ลืมเสียเถิดปล่อยน้องไปให้จากจร
แล้วอวยพร ความสุขน้องอย่าร้องครวญ
ให้น้องน้อยได้มี ชีวิตใหม่
พร้อมหัวใจ ดวงนิดไม่คิดหวน
ให้เดินก้าว ต่อไป และทบทวน
พี่เลิกกวน ใจดวงน้อย ของน้องที