8 พฤษภาคม 2548 13:35 น.
ภูวดินทร์
ตามหาแก่นรัก
คำพระท่านสอนสั่งฟังได้แม่น
ศึกษาแก่นความรักมีเหตุผล
ด้วยความรักมีถ้วนล้วนตัวคน
จะมีจนรักล้นไม่พ้นกัน
รักจะเกิดขึ้นได้หญิงชายคู่
บ้างแค่ดูเกิดรักสมานฉันท์
บ้างรู้ชื่อมิเห็นหน้ายังรักกัน
บางคู่นั้นรักล้นจนวายปราณ
อันความรักหญิงชายในโลกนี้
ย่อมเกิดมีจากเหตุสองประการ
หนึ่งได้เคยเป็นคู่รักเนานาน
บรรพกาลผ่านพ้นรักกันมา
สองได้มีเอื้อเฟื้อเจือจุนกัน
ปัจจุบันพลันเกิดสิเนหา
องค์ท่านเปรียบให้เห็นเช่นปทุมา
ที่เกิดมาอาศัยชลและโคลนตม
เมื่อรักนั้นพลันเกิดขึ้นมาไซร้
รักกันไว้ได้เป็นคู่สร้างสม
รักจักหวานบานชื่นรื่นภิรมย์
บุญสั่งสมบ่มเพาะกันต่อไป.
ภูวดินทร์
๐๘ พฤษภาคม ๒๕๔๘
คำกล่าวว่า "ทำบุญร่วมชาติ ตักบาตรร่วมขัน
ปลูกต้นร่วมต้น สร้างกุศลร่วมกัน" คงเป็น
สาเหตุที่เกิดความรักขึ้นมาได้ นั่นเรียกว่า
บุพเพสันนิวาส เคยทำบุญร่วมกันมาแต่ชาติปางก่อน
และอีกอย่าง ความรักจะเกิดขึ้นมาได้
ก็ด้วยช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ไม่ละทิ้งกันยาม
เดือนร้อนทุกข์ใจ คอยเป็นกำลังใจให้แก่กัน
ในปัจจุบัน ก็เกิดความรักได้ เรียกว่า
พบรัก
7 พฤษภาคม 2548 17:04 น.
ภูวดินทร์
จิตที่ฝึกดีแล้ว นำสุขมาให้
จิตตัง ทันตัง สุขาวะหัง.
แปลว่า...จิตที่ฝึกดีแล้ว นำสุขมาให้
จิตล่องลอยวกวนสับสน
จิตมิทนข้นแค้นแสนลำบาก
จิตกวัดแกว่งฟุ้งซ่านทนทานยาก
จิตหลายหลากมากล้นคนค้นหา
นานาจิตคิดยังหาครบถ้วน
ผู้คนล้วนภายใต้จิตคิดมา
จิตสั่งทำนำผิดบิดธรรมา
ต้องไร้ค่าเกิดมาพบพระธรรม
เป็นมนุษย์หากรุดฉุดยั้งจิต
ควบคุมฤทธิ์จิตนั่นมิให้ทำ
ควรได้ฝึกตรึกธรรมใฝ่น้อมนำ
มีค่าล้ำหนักแน่นแก่นจิตใจ
จิตพาไปไหลหลงดั้นดงชั่ว
เข้าเกลือกกลั้วทางผิดคิดไฉน
ดึงจิตกลับจับลงตรงกลางใจ
คิดทวนใหม่ใช่ทำนำผิดทาง
ผู้ฝึกจิตดีแล้วย่อมแคล้วทุกข์
ย่อมจะสุขสวรรค์บรรจงสร้าง
เป็นบัณฑิตคิดเห็นไม่เว้นว่าง
รักษาทางรักษาตนฝึกฝนใจ.
ภูวดินทร์
๐๗ พฤษภาคม ๒๕๔๘
7 พฤษภาคม 2548 16:03 น.
ภูวดินทร์
แด่...คุณพ่อผู้ท้อแท้หมดหวัง
From : serekarn somboon
Sent : Friday, May 6, 2005 10:35 PM
To : leoaioria79@hotmail.com
Subject : ขอความกรุณา
ผมอยากได้กลอนแบบให้กำลังใจกับพ่อที่กำลังท้อถอยนะครับ
ผมกับพ่ออยู่คนละจังหวัดกันครับ...ขอบคุณครับ
ลูกขอให้แรงใจกับคุณพ่อ
ไม่ให้ท้อหมดแรงสิ้นความหวัง
สู้ต่อไปแรงใจเปี่ยมพลัง
ข้างหน้ายังทางเลือกได้มากมาย
ช่วงชีวิตผ่านมาก็ผ่านพ้น
ชีวิตคนต่างคนมีจุดหมาย
พ่ออย่าคิดชีวิตมันเดียวดาย
สู่จุดหมายด้วยสติมีระวัง
หากความหวังยังอยู่คู่กับฟ้า
สู้ฟันฝ่าด้วยแรงใจคงสมหวัง
ก้าวเถอะก้าวกล้าก้าวด้วยกำลัง
สองเท้ายังคงอยู่สู้กันไป
ความพลาดพลั้งรั้งฉุดไม่ก้าวหน้า
นี่ปัญหาให้ท้อไม่สดใส
หากสองขายังอยู่ก้าวเดินได้
ลุกขึ้นใหม่ก้าวใหม่ไม่สายพอ
ได้มองไปข้างหน้าอย่าได้เผลอ
จะพบเจอปัญหาข้างหน้ารอ
ขอแรงใจวันนี้อย่าได้ท้อ
สู้ต่อพ่อด้วยแรงใจจากลูกยา.
ภูวดินทร์
๐๗ พฤษภาคม ๒๕๔๘
6 พฤษภาคม 2548 23:47 น.
ภูวดินทร์
ร้องไห้ให้พอแล้วมาซบอกฉัน
เสียงสะอื้นร่ำไห้ของใครหนึ่ง
คนเคยซึ้งรักหวานปานตาลเคี่ยว
มาบัดนี้เธออยู่เพียงผู้เดียว
ต้องโดดเดี่ยวไร้คู่ชูชีวัน
เธอปวดใจในรักหักอกยิ่ง
ทำทุกสิ่งเพื่อได้รักมานั่น
มาบัดนี้เงียบเหงาเศร้าชีวัน
รักมีนั้นสิ้นไปไม่ใยดี
ร้องไห้เถอะร้องมาน้ำตาหลั่ง
ร้องแทบคลั่งเจียนบ้าอยู่กับที่
ปล่อยออกไปรักดิ้นสิ้นกันที
ปล่อยวันนี้ร้องไห้เพียงวันเดียว
ปล่อยน้ำตาใสใสให้ไหลเถอะ
ปล่อยให้เลอะสองแก้มสุดเฉลียว
ความบอบซ้ำกล้ำกลืนใจคนเดียว
ไร้คู่เกี่ยวสุดซ้ำน้ำตาริน
มาซบตรงอกฉันนั้นยังว่าง
ปรับที่ทางขวากหนามให้สูญสิ้น
จะคอยซับน้ำตาที่ไหลริน
ให้ลืมสิ้นรักเก่าเคล้าน้ำตา
จะคอยทารักษาแผลใจให้
เป็นยาใจให้รื่นชื่นหนักหนา
จะเป็นหมอเฝ้าไข้ได้เรื่อยมา
ทุกเวลาทุกนาทีจากนี้ไป.
ภูวดินทร์
๐๖ พฤษภาคม ๒๕๔๘
6 พฤษภาคม 2548 15:38 น.
ภูวดินทร์
รักหวานรักเนานานน้ำแข็งใส
เสียงใสใสผ่านใจจากชายหนึ่ง
ธุรกิจซึ่งสุขเย็นผ่อนร้อนได้
ปั่นสามล้อห้อขายน้ำแข็งใส
เด็กน้อยใหญ่สั่งจองจ้องเป็นมัน
เสียงแกร็กแกร็กน้ำแข็งกระทบกบ
เด็กพลันหลบเย็นซ่าน้ำแข็งนั่น
น้ำแข็งฝอยตกใส่ไม่ว่ากัน
เฮฮากันชุ่มเย็นเป็นเล่นไป
ฝอยน้ำแข็งใส่ถ้วยภาชนะโฟม
แล้วชะโลมน้ำหวานสีสดใส
ทั้งสีแดงเขียวสดคละกันไป
ไม่ลืมใส่ถั่วแดงแลปังปอนด์
ได้แล้วนั่นถ้วยหนึ่งน้ำแข็งหวาน
เสียวสะท้านลิ้มรสโอชาหลอน
แตะลิ้นนิดคิดไปถึงบังอร
หวานสะท้อนถึงนางกลางดวงใจ.
เลี้ยงน้ำแข็งใสทุก ๆ ท่านคนหล๊ะถ้วยคราบบบบ
ภูวดินทร์
๐๖ พฤษภาคม ๒๕๔๘