3 กรกฎาคม 2546 19:01 น.
ภูฟ้า
วันใดเหน็ดเหนื่อยและอ่อนล้า
ก็จงนั่งลงแล้วหลับตาซะ
แล้วจะรู้ว่ามีใครคนนึงห่วงใย
ไม่ใช่คนอื่นคนไกลหรอกก็ฉันคนนี้ไง...ที่ห่วงใย
3 กรกฎาคม 2546 18:57 น.
ภูฟ้า
Love is love
Love is you
Love is me
and forever well be
รักคือรัก
รักคือเธอ
รักคือฉัน
เรารู้กันด้วยหัวใจ
3 กรกฎาคม 2546 18:49 น.
ภูฟ้า
ถ้าคิดว่ารัก...ถึงแม้..
อุปสรรคจะมากแค่ไหนก็ไม่หวั่น
จะรักเธอคนนี้มากขึ้น....ทุกๆวัน
ถึงแม้เราจะเลิกลา...จากกันไป
3 กรกฎาคม 2546 17:50 น.
ภูฟ้า
อยากจะยิ้มก็จงยิ้มไป
ไม่ต้องใส่ใจหัวใจคนแย่ๆ...อย่างฉัน
ถ้าอยากจะลืมกันและกัน
ก็จงไปจากฉันซะเถอะ...ถ้าอยากลืม
2 กรกฎาคม 2546 18:04 น.
ภูฟ้า
ขอขอบคุณกำลังใจ...ที่มีให้
ขอขอบใจที่เป็นเพื่อนยาม...สิ้นหวัง
ขอขอบคุณมีกำลังใจให้ทุกวานวัน
ขอขอบคุณเธอคนนี้...จากใจจริง
หน้าส่วนตัว
700
