9 กุมภาพันธ์ 2547 16:49 น.
ภูฟ้า
ยามที่เห็นคู่ชาวบ้านเดินควง
ฉันก็เป็นห่วงความรักเรา สอง
ไม่รู้ว่ามันจะเป็นวามรักที่จอมปลอม
ที่เราทั้งสองสร้างขึ้นด้วยความเมามัน
2 กุมภาพันธ์ 2547 15:26 น.
ภูฟ้า
คำว่ารักไม่ต้องทัก
ไม่ต้องพักไม่ต้องรอ
มีใจให้กันก็พอ
ไม่ต้องขอรักให้วุ่นวาย
16 มกราคม 2547 17:31 น.
ภูฟ้า
ต่อให้เธออยู่ไกลถึงปลายฟ้า
ต่อให้วันเวลาผ่านไปนานแค่ไหน
ต่อให้ฉันต้องเจอใครต่อใคร
ฉันยังให้ใจเธอเหมือนเดิม
16 มกราคม 2547 17:28 น.
ภูฟ้า
คำว่า รัก ถึงจะได้มายาก
แสนลำบากตากตรำก็ต้องทน
บางทีหัวใจก็เริ่มสับสนว่า...
ฉันต้องทนเพื่อรักไปทำไม
16 มกราคม 2547 17:24 น.
ภูฟ้า
คิดถึงเธอมาก
อยากให้เธอได้รับทราบไว้
ว่าฉันคนนี้คิดเธอทุกลมหายใจ
รู้สึกคิดถึงฉันบ้างไหมคนดี
หน้าส่วนตัว
650
