ฉัน...เจ็บ รู้ไหม?

ภีห์มะ

ฉัน...คงไม่มีค่า 
เธอถึงมาลาจากฉัน
เรื่องราวดีๆในวันก่อนเธอคงไม่ย้อนกลับไปหามัน
ส่วนความรักของฉัน  เธอก็คงปล่อยให้มันเฉาตาย

ฉัน...นั้นรู้ดี
รั้งเธอไว้ตอนนี้ก็คงสาย
เมื่อรักหมดลงฝันก็คงต้องมลาย
เมื่อเธอหมดใจ ฉันจะทำอะไรได้นอกจากร้องไห้ทุกคืน

ฉัน...มันอ่อนแอ
อยากจะเป็นคนแข็งแกร่งแต่ต้องยอมแพ้เพราะสุดฝืน
อยากจะห้ามน้ำตาให้ได้บอกตัวเองเอาไว้ต้องบังคับใจต้องกล้ำกลืน
แต่เพียงแค่เห็นน้ำหยดลงพื้น   บ่อน้ำตาก็ตื้นทุกที

ฉัน...จะสามารถบังคับอะไรได้
ถึงแม้จะคว้าแขนเธอเอาไว้ แต่ยังไงเธอก็จะหนี
ความผูกพันที่เคยได้ แต่ตอนนี้เธอกลับผลักไสอย่างไม่ไยดี
ทุกความรู้สึกที่เคยมี เธอกลับทำลายแทบไม่มีชิ้นดีอย่างไม่ใส่ใจ

ฉัน...ขอเพียงแค่
เธออย่ารังแกฉันได้ไหม
บอกว่า"หมดรัก"  ก็พอฉันจะไม่ขอตัดพ้อใดๆ
แต่เธอหักหลังฉันทำไม เธอได้ใจฉันไป แล้วฉันล่ะได้อะไรกลับคืน