4 สิงหาคม 2547 15:36 น.
ภีม
โอบอุ้มด้วยหัตถาทั้งขวาซ้าย
อบอุ่นกายเริงรื่นชื่นสดใส
ยิ้มละมุลห่วงหวงดวงฤทัย
มอบความรักยิ่งใหญ่ในแผ่นดิน
คือท่านผู้เปิดเผยเฉลยโลก
ร้องเพลงกล่อมไกวเปลโยกให้โศกสิ้น
ขีรธารหลั่งไหลได้ดื่มกิน
เลี้ยงชีวินคุ้มบุตรสุดห่วงใย
ผู้ประสิทธิ์วิทยาประดามี
คอยชมชี้ห้ามชั่วกลัวหลงใหล
ดีก็หนุนเสริมส่งจงทำไป
เมื่อโตใหญ่ได้มั่นคงทรงความดี
ผู้ปกเกล้าคุ้มครองจากผองภัย
ผูกพันด้วยสายใยไม่หน่ายหนี
รักยิ่งใหญ่กว่าใครในปฐพี
บุพการีผู้ประเสริฐเลิศกว่าใคร
กตัญญูกตเวทีมีแสดง
ปราชญ์แถลงอธิบายคลายสงสัย
คือเครื่องหมายคุณธรรมประจำใจ
ของคนดีทั้งกายใจไม่เปล่ากลวง
รีบตอบแทนสนองคุณของท่าน
ก่อนทุกอย่างผันผ่านกาลเลยล่วง
ด้วยละสิ่งไร้ประโยชน์โทษหลองลวง
มอบความดีทั้งปวงแทนมาลัยฯ
2 สิงหาคม 2547 15:26 น.
ภีม
คิดก่อนทำทำแล้วคิดเรื่องผิดถูก
ครั้นปัญหาคลายเงื่อนผูกถูกแถลง
ทั้งหน้าตาตัวตนผลแสดง
ใครจะแกล้งให้ตัวชั่วจัญไร
เลือกก่อนทำทำแล้วเลือกเปลือกถูกปอก
คิดว่าหลอกทุกคนจนหลงใหล
ซ่อนความจริงเรื่องตัวกลัวอะไร
เปิดเผยความในใจไขออกมา
พิศดูตนก่อนให้ใครสงสาร
ทางเลือกมีเป็นล้านผ่านปัญหา
แต่กลับเลือกทางผิดอวิชชา
มีสมองพร่องปัญญาน่าเศร้าใจ
เอาเถอะคนย่อมมีที่ผิดพลาด
หากฉลาดก็ยอมรับปรับตัวใหม่
อย่าเที่ยวเอาข้างสีหนีเรื่อยไป
มิมีคนเห็นใจไปทุกที
เมื่อผูกเองจริงแท้แก้ที่ตัว
อย่าไปมัวกลัวปัญหาหลบหน้าหนี
ใช้ปัญญาสักนิดคิดให้ดี
แล้วชีวีจะพบทางให้ย่างเดินฯ