5 เมษายน 2548 14:35 น.
ภีม พีรณุ
รักคนไกลไต่ฟ้ามาหารัก
เกินจะกักกันใจมิไหวหวั่น
แผ่วลมหวานผ่านลมหวลนวลแสงจันทร์
หอมสวรรค์ใกล้ใกล้ล้อมใจเรา
ฟ้าที่นั่นวันนี้.....คงสีฟ้า
มวลดอกหญ้าชูช่อล้อลมเป่า
ส่งสื่อผ่านม่านตาขอบฟ้าเทา
จะไม่เหงากมลนะคนดี
เช็ดน้ำตาอย่าไห้...อายเขาไหม
มาซบไออกอุ่นหนุนแขนพี่
อวลดอกไม้นามว่าดอกราตรี
หวานไม่เท่าคืนนี้....ที่บรัสเซลส์
4 เมษายน 2548 11:24 น.
ภีม พีรณุ
ถามฝนฉ่ำพรำพร่างที่กลางฟ้า
ดวงดาราข้างบนเปียกฝนไหม
ละอองน้ำฉ่ำทั่วหนาวหัวใจ
หนาวถึงคนอยู่ไกล...บ้างไหมหนอ...
อยากโยงฟ้ามาให้ใกล้กว่านี้
จะเปิดม่านราตรีคืนนี้ต่อ
เอื้อมเก็บดาวล้านดาว...ดวงเดียวพอ
กอดฟ้าย่อแน่นหนัก...บอกรักดาว
16 มีนาคม 2548 11:56 น.
ภีม พีรณุ
แต่งตัวเสร็จเม็ดฝนก็หล่นพร่าง
หมดหนทางออกไปที่ไหนได้
รถเก่าแก่แอร์เสียละเหี่ยใจ
ขืนขับไปฝ้าตกกระจกมัว
ตกแต่เช้าเข้าบ่ายตกหลายหน
สัปดนจริงหนาฟ้าสลัว
เกิดอาเพทเหตุมาให้น่ากลัว
ฟ้าร้องทั่วครืนครามและน้ำนอง
15 มีนาคม 2548 14:10 น.
ภีม พีรณุ
เ ว ล า ที่ เ ข้ า ม า แ ล ะ ผ่ า น พ้ น
อ า จ ไ ด้ ค้ น . . . ค้ น ห า ค น ล่ า ฝั น
แ ล้ ว เ ว ล า ที่ ผ่ า น . . . ไ ป น า น วั น
ทำ ใ ห้ ฝั น ข อ ง ใ ค ร ไ ก ล เ กิ น จ ริ ง
โ ท ษ ล ม โ ท ษ ฝ น . . . โ ท ษ ค น ทึ่ ม
โท ษ ฟ้ า ค รึ้ ม ปั่ น ป ลุ ก ไ ป ทุ ก สิ่ ง
ถ้า ค น ล อ ง ม อ ง ค น ใ ห้ ต น ติ ง
ค น จ ะ ยิ่ ง อั บ อ า ย . . . . เ สี ย ด า ย ค น
5 กุมภาพันธ์ 2548 21:30 น.
ภีม พีรณุ
ไ ป เ ลื อ ก ตั้ ง ค รั้ ง นี้ วั น ที่ ห ก
กุ ม ภ า ศ ก สี่ แ ป ด วั น แ ด ด อุ่ น
เ ลื อ ก ค น รั ก นั ก ข า ย ห รื อ น า ย ทุ น
เ ลื อ ก พ ร ร ค ห นุ น ใ ห้ นำ โ ป ร ด ทำ เ อ ง
ก า ห นึ่ ง ใ บ ใ ห้ ล ง ช่ อ ง ต ร ง พ ร ร ค
อี ก ใ บ จั ก ก า ล ง ช่ อ ง ค น เ ก่ ง
ก่ อ น ห ย่ อ น ตู้ ชู น ะ อ ย่ า ต ะ เ บ ง
ร ะ ฆั ง เ ง่ ง ห ง่ า ง ง า ม จ บ ส า ม โ ม ง