30 กันยายน 2547 11:14 น.
ภากร
...เทพธิดาตัวน้อยช่างน่ารัก
มองดูพักตร์อวบอิ่มเจ้าอ่อนหวาน
ซ่อนลักยิ้มผิวเนียนดูบอบบาง
ทั้งรูปร่างจ้ำม่ำชวนชิดชม
...เวลายิ้มงดงามแก้มเจ้าบุ๋ม
ผิวขาวนุ่มบวกแววตาช่างเหมาะสม
ทองประกายผมเจ้าชวนภิรมย์
เพ้อชื่นชมเทพธิดาน่ารักจริง
...ปีกเบาบางกางออกแม้จะน้อย
เฝ้าแต่คอยโผผินไปทั่วถิ่น
มอบความรักให้หมู่ชนซบแอบอิง
ศรรักวิ่งปักกลางทางหัวใจ
...ให้หญิงชายทุกคู่ได้มีรัก
ไม่ย่อท้ออุปสรรคหรือหวั่นไหว
ช่วยรักโตออกดอกผลิกิ่งใบ
ให้หัวใจบานเบ่งสีชมพู
...เทพธิดาตัวน้อยมีความฝัน
เจ้าตั้งมั่นมอบรักอันเลิศหรู
ไม่ดูดายจิตเจ้าน่าเชิดชู
เปิดประตูแห่งรักให้หมู่ชน
28 กันยายน 2547 16:26 น.
ภากร
...ในชีวิตคนคนหนึ่งควรยึดถือ
หนึ่งก็คือความสงบนิ่งอ่อนไหว
ความซื่อสัตย์ข้อสองท่องขึ้นใจ
ควรจำไว้ทั้งต่อหน้าลับหลังกัน
...สามความหวังต้องตั้งในความคิด
นำชีวิตให้พบทางที่ใจหวัง
คือสามสิ่งเพิ่มเสริมเติมกำลัง
เป็นพลังตั้งมั่นชี้นำทาง
...อีกสามสิ่งซึ่งทุกคนไม่สามารถ
หนึ่งโอกาสไม่ย้อนกลับให้สะสาง
สองเวลาหมุนผ่านเดินตามทาง
มิอาจขวางให้หยุดอยู่ที่ใด
...สามคำพูดวาจาออกจากปาก
จะลำบากดีร้ายลิขิตได้
คิดก่อนพูดทำการสิ่งใดใด
เกริ่นบอกไว้ให้จำเป็นบทเรียน
28 กันยายน 2547 12:50 น.
ภากร
...ชาติกำเนิดใครเล่าเลือกเกิดได้
ไม่ว่าใครอยากร่ำรวยมีศักดิ์ศรี
อยากสบายมีพร้อมสุขชีวี
คือสิ่งที่ใครใครไขว่คว้ามัน
...ต่างแข่งขันแก่งแย่งชิงดีเด่น
ต่างมุ่งเป็นในสิ่งที่ใฝ่ฝัน
ต่างเสาะหาทางพ้นทุกข์ให้แก่กัน
สู่จุดฝันได้ทุกคนหรือเช่นไร
...ทำไมไม่มองค่าความจริงบ้าง
มองลอดผ่านเปลือกหุ้มหน้าใสใส
มองให้ลึกแก่นแท้ซ่อนภายใน
มองหัวใจและความดีที่ติดมา
...อนาคตสิ่งฝันต่างสร้างได้
แต่หัวใจที่งดงามยากเสาะหา
สวยแต่รูปมารยาเด่นไร้ราคา
ด้วยคุณค่าของคนวัดที่ใจ
...อย่ามองใครต่อใครเพียงเปลือกนอก
ใช่บ่งบอกการันตีความสดใส
มองให้ลึกวัดค่าคนจากหัวใจ
หน้ากากใส่ปล่อยวางทิ้งก็คงดี
22 กันยายน 2547 12:33 น.
ภากร
...เก็บอักษรมาร้อยเรียงเติมความคิด
เรียงประดิษฐ์ต่อเติมความอ่อนหวาน
ด้วยความฝันบวกเพิ่มจินตนาการ
ประสบการณ์และใจรักในบทกลอน
...ผสมสานความเลิศหรูไพเราะพริ้ง
สวยงามจริงรูปลักษณ์ตามคำสอน
บรรจงร้อยถ้อยคำเป็นร้อยกรอง
เสนาะก้องพราวระยับเพราะจับใจ
...ความงดงามอักขระที่สดสวย
เพิ่มเติมด้วยสีสรรอารมณ์ไหว
แต่ละบทโดดเด่นแตกต่างไป
จากข้างในแต่ละท่านที่บรรยาย
...ขอชื่นชมผลงานทุกทุกท่าน
ที่ช่วยกันรักษาร่วมสืบสาน
บทกวีเด่นคำคมคือตำนาน
ร่วมขับขานขีดลายเส้นอักษรไทย
19 กันยายน 2547 21:22 น.
ภากร
...ด้วยแรงรักกำลังใจมาบรรจบ
ด้วยได้พบหัวใจที่หล่นหาย
ด้วยเพราะเธอคนหนึ่งแม้ห่างกาย
เรื่องเลวร้ายเธอผ่อนให้อุ่นใจ
...เธอคือผู้จุดประกายแห่งความหวัง
ผิดพลาดพลั้งเธอปลอบให้สดใส
ด้วยเราสองต่างคงเหงาหัวใจ
ใจสองใจก่อกำเนิดซึ่งผูกพัน
...จะยึดมั่นมั่นคงแต่เพียงเจ้า
จะมีเราสองคนเธอและฉัน
จะร่วมทุกข์สองมือประคองกัน
สัญญามั่นจากดวงใจจะไม่ลืม
...วันพรุ่งนี้ไม่ว่าปัญหาใหญ่
สิ่งใดใดกลับเล็กดั่งเกลียวคลื่น
โถมเข้ามาผ่านไปก็กลับคืน
มิเป็นอื่นมอบหัวใจให้...สุมาลี
หน้าส่วนตัว
936
