2 พฤศจิกายน 2547 12:43 น.
ภากร
...เห็นคนอื่นมีรักแล้วอิจฉา
ในแววตาร้อนผ่าวดุจไฟสุม
มองเห็นใครต่อใครรักล้อมรุม
เคยนั่งกลุ้มใยเรายังเหงาใจ
...ด้วยยังหวั่นกลัวเกรงคำว่ารัก
ภาพอดีตมักตามหลอนนึกสงสัย
กลัวย้อนกลับเจ็บปวดในฤทัย
อกหวั่นไหวไม่กล้าคิดผูกสัมพันธ์
...จนมาเจอได้พบเธอคนหนึ่ง
ผู้ที่ซึ่งจุดประกายความสมหวัง
มอบความรักห่วงหาอาทรกัน
ความผูกพันธ์ที่เธอให้อบอุ่นใจ
...ความคิดอ่านกว้างไกลและอ่อนไหว
รักด้วยใจสิ่งภายนอกมิเปรียบได้
เพราะความรักมิอาจเทียบเปรียบสิ่งใด
ฐานะใดแม้หน้าตาใช่สำคัญ
...การศึกษาความรู้วัดไม่ได้
ว่าจิตใจดีงามจะคงมั่น
การันตรีไม่ได้จะรักกัน
ความสัมพันธ์แน่วแน่และนิรันดร์
...รัก..เธอนี้ยึดมั่นด้วยคุณค่า
ไร้มารยาจากจิตแม่จอมขวัญ
รักคือรักซื่อตรงไม่ทิ้งกัน
แม้ว่าวันข้างหน้าจะเปลี่ยนไป
...ขอสัญญาด้วยใจทั้งสี่ห้อง
จะประคองรักนี้ไม่ห่างหาย
ขอรักกันรักเธอตราบชีวาวาย
จะเป็นรักครั้งสุดท้ายที่ขอเจอ