13 กันยายน 2547 12:35 น.
ภากร
...คิดถึงพักตร์...พิศเพ่ง...อยากเจอหน้า
คิดถึงเจ้า...แก้วตา...จอมใจขวัญ
คิดถึงเสียง...นุ่มนวล...ในโสตพลัน
คิดถึงวัน...อยู่ชิด...ได้เชยชม
...คิดถึงแก้ม...แก้มขาว...ดูอบอุ่น
คิดถึงมือ...อ่อนนุ่ม...หอมปลายผม
คิดถึงกลิ่น...กายา...รัญจวนชม
คิดถึงร่าง...เพรียวลม...ชื่นฉ่ำใจ
...คิดถึงเจ้า...แค่คิดถึง...อยู่ในจิต
คิดถึงนิตย์...นิรันดร์...ไม่จางหาย
คิดถึงรัก...รักหมดใจ...อยากเคียงกาย
คิดถึงได้...แค่คิดถึง...ไม่เป็นจริง
11 กันยายน 2547 15:48 น.
ภากร
...เราคบกันในวันนี้มีบางสิ่ง
เป็นสิ่งซึ่งเธออาจมองไม่เห็น
สิ่งที่ซ่อนส่วนลึกที่ฉันเป็น
หากเธอเห็นอาจรู้ถึงจิตใจ
...ในคนเรามีดีร้ายซ่อนอยู่
อยู่ที่ใครเลือกดูมองมุมไหน
จะรับกันได้ไหมลองถามใจ
หากรับได้จะมองผ่านสู่ความจริง
...เพราะฉันเองเป็นเพียงชายคนหนึ่ง
เป็นคนซึ่งรู้ร้อนหนาวคอยห่วงถึง
บางอารมณ์วู่วามอาจมึนตึง
มีดื้อดึงยึดมั่นอุดมการณ์
...ในบางครั้งมีอ่อนหวานมีแข็งกร้าว
ในบางคราวไร้เหตุผลน่าสงสาร
ขอแค่พียงเธออภัยอ่อนผ่อนตาม
เมื่อถึงคราวรักมั่นก็จริงใจ
...อยากบอกว่าที่จริงใจแอบรัก
แต่ก็พักไว้ในใจด้วยหวั่นไหว
อยากให้คำอีกคำแทนความใน
แต่สุดท้ายสายเกินไปจะบอกเธอ
11 กันยายน 2547 15:06 น.
ภากร
ดูตัวเองในกระจกเราหรือผิด
ไม่มีสิทธิ์อุทรณ์ให้สงสาร
เฝ้าห่วงหาทำดีพยายาม
แต่วันวานผ่านมากลับไม่ดี
เธอมีสิทธิ์จะเลือกเธอไม่ผิด
กลับมาคิดทบทวนควรหลีกหนี
เธอคู่ควรเหมาะสมกับคนดี
คงต้องมีใครสักคนนอกจากเรา
ก็ควรปล่อยให้เธอมีความสุข
จะดึงเธอมาทุกข์เราแสนเขลา
เพื่ออนาคตที่ดีไปเถอะเรา
ปล่อยให้เขามีสุขควรดีใจ
คงกลับไปเริ่มต้นนับจากหนึ่ง
หาคนซึ่งคู่ควรเธออยู่ไหน
แผ่นฟ้ากว้างผืนพสุธาก้าวต่อไป
แม้ไม่มีใครมาเคียงข้างกาย
11 กันยายน 2547 14:57 น.
ภากร
...กำลังใจก่อเกิดกำเนิดรัก
เริ่มฝูมฟักต้นรักจิตสดใส
คิดถึงคนๆหนึ่งซึ่งห่างไกล
อยู่หาดใหญ่แต่หัวใจเราผูกกัน
...ค่อยๆปลูกเติมฝันแบ่งปันรัก
หากเหนื่อยนักท้อแท้อย่าโศกศัลย์
ถึงตัวห่างแต่ใจใช่ห่างกัน
สายสัมพันธ์บอกให้ใจคิดถึงเธอ
...จะเป็นเพื่อนเป็นพี่หากเธอเหงา
หากเธอเศร้าพี่ทุกข์ห่วงเสมอ
กำลังใจมีให้ฉันและเธอ
ขออย่าเจอเรื่องใดให้ปวดใจ
...จะขอรักยึดมั่นในเราสอง
จะประคองฝ่าฝันไม่หวั่นไหว
เพียงเธออยู่เคียงข้างตลอดไป
สัญญาไว้ด้วยใจจะรักเธอ
10 กันยายน 2547 13:19 น.
ภากร
มาบางแสน...แสนระทม...ทุกข์ในจิต
ใจลอยลิบ...เพ้อฝัน...ถึงแต่เขา
จิตสับสน...ครุ่นคิด...ภาพสองเรา
ภาพความหลัง...เงาอดีต...มากรีดใจ
ที่ที่เรา...สองคน...มาร่วมฝัน
ที่ที่เรา...จูงมือกัน...ลมพริ้วไหว
ที่ที่เรา...เคยนั่งคิด...ฝันกันไกล
ที่ที่เรา...เคยตั้งใจ...ร่วมทางกัน
เคยวาดฝัน...อนาคต...อันเลิศหรู
เคยคิดอยู่...ก้าวตาม...ทางความฝัน
จะร่วมสุข...ทุกข์ยาก...เราแบ่งปัน
จะมีกัน...และกัน...สี่ห้องใจ
ในวันนี้...มาบางแสน...เวิ้งว้างจิต
ไร้คู่มิตร...เคียงคิด...อยู่ชิดใกล้
เพราะเราเขา...อยู่ห่าง...กันแสนไกล
เพราะเขาแอบ...ไปมีใคร...ไม่รู้เลย
นั่งเพ้อฝัน...ริมหาดทราย...เงียบสงัด
อดีตย้อนกลับ...วันนี้...เธอนิ่งเฉย
ไม่มีรัก...เราอยู่...เหมือนที่เคย
อยากเอื้อนเอ่ย...ขอร้อง...ก็ป่วยการ
หน้าส่วนตัว
789
