กรุณายืนยันการออกจากระบบ
ภัลจิล
ณ ขณะสิ้นสติสมประดี มวลวจีหล่นกระจายคลับคล้ายฝัน เหมือนรู้เหมือนไม่รู้สู้ประจัน เหมือนฝันเหมือนจริงจนจางคลาย จนขณะฟื้นตื่นก็กลืนหาย มวลวจีหล่นกระจายหายไปไหน หรือเพียงกล้าเอ่ยเอื้อนเมื่อเลือนฤทัย ฤาหัวใจอั้นอัด...ขัด...คลายเอง
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1502
