30 เมษายน 2551 11:35 น.
ภันเต
คนอย่างฉันดีแต่รักไม่ลืมตา
ใครจะว่ากล่าวหาเธอไม่สน
คิดว่ารักจึงเชื่อไม่กังวล
คนหลายคนว่าเตือนไม่ใส่ใจ
เจอกับตารู้แจ้งจึงรู้สึก
รู้สำนึกถึงคำเขาว่าไว้
ไม่คิดว่าจะจริงเรื่องเหลวไหล
รู้แล้วใจสลายเธอหลอกลวง
เห็นฉันโง่งมงายมากใช่ไหม
มาทำร้ายให้ฉันน้ำตาร่วง
เห็นความเจ็บสะใจไหมคนหลอกหลวง
หลอกให้ห่วงหวงเธอมาเนินนาน
ต่อแต่นี้ต่อไปขอหยุดรัก
เจ็บมากมากยากใจจะประสาน
กลัวความโง่ใครเขาเอาประจาร
ไม่อาจหาญริรักขอห่างไกล
27 เมษายน 2551 10:07 น.
ภันเต
ตรุสสงกรานต์ประเพณีปีใหม่ไทย
ความภูมิใจในเอกลักษณ์ชาติ
ก่อนนี้เคยบริสุทธิ์ผ่องสะอาด
คนต่างชาติชื่นชมวิถีไทย
เนื้อแท้แล้วงดงามกริยา
รดน้ำปะหน้าพองามให้สดใส
เพียงคลายร้อนสาดน้ำพอชื่นใจ
ไม่มากมายหายร้อนเท่านี้พอ
มาเดี๋ยวนี้มีแค่ความเสื่อมโทรม
คงล่มจมประเพณีเคยมีหน้อ
สาดน้ำกันโค่มโค่มไม่มีพอ
ไม่ต้องขอรอรับได้ทันที
ถือโอกาสลามปรามลวนลามสาว
สาวผู้เจ้าก็แต่งกายเย้ายวนยี่
ฤทธิ์สุราพาพวกต่อยชอกตี
ถูกย่ำยีเสียแล้ววัฒนธรรม
สงสารงานสงกรานต์คนก่อนสร้าง
ถูกรบร้างห่างเหินเคยเลิศล้ำ
คนต่างเมืองเห็นเสื่อมการกระทำ
เขาตอกย้ำทำข่าวเล่าต่างเมือง
ช่วยได้ไหมคนไทยให้คืนกลับ
ลบรอบยับประเพณีหยุดต่อเนื่อง
เหลือภาพงามประเพณีที่รุ่งเรือง
ให้ลือเรื่องวัฒนธรรมไทยดีงาม
26 เมษายน 2551 20:09 น.
ภันเต
พิษณุโลกเมืองถิ่นกลิ่นสงบ.............มาได้พบสิ่งงามตามที่ฝัน
ทุ่งทะเลแก้วงามอัศจรรย์...............ยามตะวันลับฟ้าขอบแสงทอง
ท้องนางามข้าวเขียวขจีสวย.............ระริ้วระรวยด้วยลมคลื่นเป็นล่อง
เหมือนสายน้ำลำน่านได้เที่ยวท่อง...ไม่เคยพร่องท่องลับริบไกลตา
พระพุทธชินราชประติมากร..............ใจบวรพุทธศาสนา
ร่มโพธิ์เย็นได้ผ่อนร้อนคลายอุรา......พักศาลาหน้าท่ามองเรือนแพ
อดีตทวนหวนคิดระลึกถึง .................สมัยซึ่งสยามต้องพ่ายแพ้
เสียประเทศแผ่นดินจนย้ำแย่..........ไม่เว้นแม้เอกรัฐราชธานี
พระองค์ดำนเรศวรผู้กอบกู้...............ให้คืนสู่ความเป็นไทยสมศักดิ์ศรี
พระองค์เกิดแดนดิน ณ ถิ่นนี้.......... .ยังคงมีพระราชวังจันทน์ที่งดงาม
มองปัจจุบันยังมีอนาคต.....................ยังไม่หมดที่กล่าวแค่เกริ่นความ
พิษณุโลกยังมีอะไรให้ติดตาม.............ความงดงามตามเวลาอีกมากมาย
25 เมษายน 2551 20:16 น.
ภันเต
ฝนแรกมาถึงคราวสันตะ
ชาวนากะเกณฑ์พลคนปลูกข้าว
เอาแรงงานท้องถิ่นเพื่อนบ้านเรา
แบบเก่าเก่าดั้งเดิมวิถีไทย
ไม่ต้องใช้เงินตรามาซื้อเพื่อน
มีดาษเดื่อนมากมายมิตรสหาย
ถึงคราวพึ่งมึงกูมีน้ำใจ
อาศัยใช้อาศัยกันด้วยใจจริง
นานี้มีมิตรภาพมาปักดำ
ความทรงจำบำรุงอย่างดียิ่ง
ถึงหน้าเกี่ยวเกี่ยวเถอะนะมายอดหญิง
อย่าได้ทิ้งเคียวข้าวเพลงท้องนา
จากดำนาหน้านี้มาเกี่ยวข้าว
ก็พวกเรามาพบกันอีกหน้า
มิตรภาพสีสันแห่งท้องนา
ร่วมรักษาวิถีลงแขกไทย
25 เมษายน 2551 16:21 น.
ภันเต
มองเจ้าด่างกลางลานผู้เป็นเพื่อน
เหมือนย้ำเตือนว่าเพื่อนมีแค่เจ้า
ยามทุกข์ยากทนฝืนกลืนความเหงา
มีเพียงเราหนึ่งตัวกะหนึ่งคน
มองแววตาสือภาษาความรู้สึก
ในส่วนลึกนึกไปไม่ต่างตน
อยู่กันมาชั่วนาหลายปีฝน
หมากับคนเป็นเพื่อนรักไม่ต่างกัน
ความซื่อสัตย์ความรักมีเสมอ
ที่ไม่เจอในมนุษย์อย่างที่ฝัน
เชื่อใจได้ไม่ลอบกัดหักหลังกัน
เชื่อใจมันแต่ไหนแต่ไรมา
ไม่เหมือนคนค้นใจเชื่อใจยาก
มีหลายหลากมากมายแค่รู้หน้า
มองไม่ถึงใจจริงจึงเสียท่า
เชื่อใจหมาดีกว่าไว้ใจคน
หน้าส่วนตัว
1050
