19 มีนาคม 2551 15:51 น.
ภันเต
เมื่อเริ่มรัก...มันก็แปลกแรกก็หวาน
แต่พอนานหวานเร้นเปลี่ยนเป็นขม
ผลสุดท้ายรักต้องหน่ายกลายเป็นตรม
ความรื่มรมย์ผันเปลี่ยนไม่ใยดี
เมื่อเริ่มรัก...มันก็แปลกแรกก็ชื่น
แต่นานคืนภิรมย์รื่นแปรเปลี่ยนหนี
สิ่งที่เหลือคือใจที่ช้ำชี
ลืมนาทีที่รักให้หมดใจ
เมื่อแรกรัก...มันก็แปลกแรกใสสด
ใจไม่คดกบฏเป็นอื่นได้
แต่นานวันมันกลับเปลี่ยนอย่างหมดใจ
ผลที่ได้คือความเจ็บที่เหน็บทรวง
เมื่อแรกรัก...มันก็แปลกแรกเป็นสุข
ไม่มีทุกข์อื่นใดใจห่วงหวง
เมื่อแรกเริมคิดว่าไม่มีหลอกลวง
แต่กลับตวงน้ำตาไม่เว้นวาง
เมื่อเริ่มรัก...มันก็แปลกแรกเมื่อพบ
หวังจะคบคิดคู่ดูไม่ต่าง
แต่กลับกลายความคิดคนละทาง
ไม่กึ่งกลางทางใครตามใจตน
เมื่อเริ่มรัก...มันก็แปลกแสนสนุก
มีแต่สุขทุกวันทุกแห่งหน
แต่เดี๋ยวนี้มีแต่เรื่องให้กังวล
คนสองคนกับทางที่ต่างเดิน
9 มีนาคม 2551 11:38 น.
ภันเต
ขออวยพรบ่าวสาวด้วยพรชัย
พระรัตนตรัยน้อมนำประสบผล
ครองหลักรักแน่นหนักปักใจตน
อยู่คงทนถาวรณ์ไม้เท้าทอง
วิวาหวานได้นานเพราะเติมหวาน
นานเท่านานอย่าให้หวานต้องบกพร่อง
ด้วยหัวใจสองใจประคับประครอง
ร่วมปกป้องความรักนิรันดร์เอย
6 มีนาคม 2551 13:27 น.
ภันเต
จะเข้มแข็งด้วยแรงที่มีอยู่
เรายังสู้ก้าวต่อไปอีกได้
เรื่องอกหักพักรักบ้างเป็นไร
ยังไม่ตายไปต่อชีวิตเรา
เรื่องความรักบังคับใจกันไม่ได้
ส่วนหัวใจก็ดูแลเหมือนเหมือนเก่า
คิดแค่ว่าเรียนรู้ชีวิตเศร้า
สักวันเราต้องยิ้มได้ด้วยเราเอง
6 มีนาคม 2551 13:17 น.
ภันเต
จะทนไหมถ้าใจโดนรังแก
สิ่งเคยแคดูแลกลับนิ่งเฉย
เหมือนหมดรักกันแล้วไม่เหมือนเคย
เธอปล่อยเลยอะไรไม่สนใจ
ห่วงฉันไหมเป็นอะไรรู้หรือเปล่า
ดูเศร้าเศร้าเหงาเหงาเธอเห็นไหม
หากไม่รักก็บอกจะออกไป
ทนไม่ไหวกับใจที่เธอทำ
4 มีนาคม 2551 19:30 น.
ภันเต
มองเห็นไหมหัวใจที่เธอย่ำ ที่ร่ำเรียกกันว่าคนรัก
มาเดี๋ยวนี้มีไว้เหมือนตอหลัก รอวันหักวันใดได้สักวัน
ฉันยังมีชีวิตมีหัวใจ ไม่ใช่ไร้ความรู้สึก...........
หน้าส่วนตัว
757
