25 สิงหาคม 2551 13:45 น.
ภันเต
หนึ่งในพันเพื่อนเธอในไฮไฟร์
จะจริงใจกับใครคนไหนแน่
ตั้งความหวังกำลังใจชักอ่อนแอ
กลัวจะแพ้คนเม้นบ่อยคอยติดตาม
เห็นเพื่อนมากอาการหนักน่าเป็นห่วง
กลัวเธอลวงหลอกใจให้ความช้ำ
รักใครแน่แชร์ใจแบ่งไปตามความ
เป็นคำถามในใจอยากจะฟัง
25 สิงหาคม 2551 13:32 น.
ภันเต
อย่าหลอกให้รักถ้าไม่จริงจัง
อย่าให้ความหวังถ้าไม่จริงใจ
อย่าพูดให้คิดถ้าแค่เผลอไป
อย่าให้หัวใจถ้าคิดเอาคืน
คนคนนี้มีหัวใจให้รู้สึก
ในส่วนลึกมันอ่อนแอทำใจฝืน
อย่าให้จบเจ็บเจ็บใจสะอื้น
แค่ข้ามคืนหลอกลวงห่วงหัวใจ
24 สิงหาคม 2551 08:46 น.
ภันเต
เห็นน้ำตาเธอวันนี้จึงรู้สึก
รู้สำนึกความผิดอยู่ที่ฉัน
เจ็บปวดใจร้องไห้ทรมาน
ปวดร้าวรานใจสลายน้ำตาริน
ไปเถอะนะอยู่กับฉันมีแต่ทุกข์
หมดความสุขซึมเศร้าอยู่ไม่สิ้น
พบคนใหม่เหมาะสมกว่าอยากได้ยิน
อยู่ก็กินน้ำตาทุกข์ตรอมตรม
ขอแต่เพียงให้อภัยอโหสิ
กับสิ่งที่แล้วมาไม่เหมาะสม
ขอเท่านี้พอใจในอารมณ์
ยอมข่มจิตข่มให้ไปดี
จะเก็บจำเจ็บนี้เป็นครูสอน
ไว้คิดย้อยอุธาหรณ์นับจากนี้
โทษตัวเองความผิดชั่วชีวี
จะไม่มีวันลืมน้ำตาเธอ
20 สิงหาคม 2551 11:50 น.
ภันเต
จากไปแล้วลาแล้วกับความรัก
หมดแล้วหลักหัวใจที่ตั้งมั่น
น้ำตาเจ็บไหลร่วงทรมาน
จะแสนนานไม่ลืมภาพติดตา
ยังรักเธอคิดถึงเธออยู่เสมอ
แม้ไม่เจอเธอแล้ววันข้างหน้า
ยังห่วงหวงเหมือนเดิมที่เป็นมา
ถึงจะลาจากไกลใจยังจำ
เธอคงพบใครใหม่ที่เหมาะสม
ตามนิยมต้องการสุขชื่นฉ่ำ
แต่ฉันเจ็บปวดใจแสนจะจำ
ถูกทำลายทำร้ายใจทุกข์ตรอมตรม
ฉันไม่กล้ารักใครไหนอีกแล้ว
ใจมันแป้วเจ็บปวดสุดขื่นข่ม
กลัวแล้วกลัวความรักลวงอารมณ์
เก็บใจอมน้ำตาตามลำพัง
3 สิงหาคม 2551 10:30 น.
ภันเต
ไม่พึงพร่ำพรรณนากาลอดีต
ผ่านชีวิตผ่านแล้วให้ผ่านพ้น
อีกอันหนึ่งอนาคตอย่ามาปน
อย่าไปค้นคิดถึงในเรื่องมัน
พึงพินิจพิจารณา
ในเวลาที่เป็นอยู่นี้เท่านั้น
เฉพาะกาลเวลาปัจจุบัน
ให้รู้มั่น รู้แจ้ง ไม่สั่นคล่อน
พัฒนาความรู้แจ้งอยู่เนืองนิตย์
ในชีวิตไม่แน่นอนควรสังหรณ์
จะตายวันตายพรุ่งให้สังวร
ให้คิดย้อนตอนอยู่นี้ปัจจุบัน
มีความสุขกับวันนี้ที่เป็นอยู่
เป็นเหมือนผู้รู้ตื่นรู้เบิกบาน
แม้จะมีเหลือวันเดียวก็ยังนาน
ให้วันนี้ผ่านไปดีที่สุดพอ
-----------อาจแต่งไม่เพราะเท่าที่ควรเพราะอิงจากคำแปลบทสวดภัทเทกะรัตตะ ว่าด้วยการมีชีวิตอยู่วันเดียวก็เจริญ
------------สรุปว่า อดีต ไม่สำคัญ อนาคตช่างมัน ที่สำตัญคือวันนี้
หน้าส่วนตัว
1099
