19 พฤษภาคม 2552 13:02 น.
ภันเต
คิดถึงใครที่ไหนอยู่หรือป่าว
สัญญาเก่าเรายังเหมือนเดิมไหม
ผ่านมานานเริ่มดูแปลก ๆ ไป
กลัวคนใหม่แอบแฝงมาแบ่งปัน
ยังเหมือนเดิมความรักยังคงอยู่
อยากให้รู้คิดถึงอยู่อย่างนั้น
อย่าให้รักของเราถึงทางตัน
คำมั่นฝันสัญญาให้ชัดเจน
19 พฤษภาคม 2552 12:50 น.
ภันเต
หากความรักไม่เหลือเยื้อใย
คนตัดใจต้องไปคือฉัน
คนคนนี้มันคงไม่สำคัญ
เมือถึงวันที่เธอมีเขามา
หน้าที่ฉันจากนี้คือต้องลืม
ความข่มขื่นฝืนใจถอยหลังลา
เมื่อความรักถูกแทนด้วยคำลา
และน้ำตาก็มาแทนใบหน้าเธอ
17 พฤษภาคม 2552 11:25 น.
ภันเต
หยาดน้ำหยดรดดินถิ่นสถาน
ไม้เบิกบานเริงร่าได้ชุ่มฉ่ำ
ฟ้าฝนครื้มเมฆลอยทาสีดำ
ดูฟ้าต่ำโน้มลงลดสู่ดิน
กลิ่นไอฝนปนไอทุ่งคะคุ้งทั่ว
ฟ้ามืดมัวคลื้มดำไปทุกทั่วถิ่น
ฝนตกมาเป็นธารน้ำไหลริน
พืชดื่มกินเขียวสดขจีแต่ง
ยามฟ้าสางส่างแสงสร่างสวย
แสงระรวยระเรื้อจะแจ่มแจ้ง
เพลิดพินิจพิศติดตาการแสดง
สีแต่งแต้มอามรมณ์สงบใจ
เย็นกายาลึกเข้าไปได้เย็นจิต
สงบคิดมองชีวิตให้สดใส
หลบแสงสีเมืองใหญ่ศิวิไล
มาพักใจพักอารมณ์สุขใจเอย
17 พฤษภาคม 2552 10:49 น.
ภันเต
ตื่นลืมตาเพราะความคิดถึงปลุก
ให้ต้องลุกทำหน้าที่ความคิดถึง
ส่งปลายทางห่างไกลอีกคนหนึ่ง
ส่งมาถึงชัดเจนทุกนาที
ใจคนรับยังรับดีอยู่ไหม
สัญญาณใจเปลี่ยนไปไหมคนดี
เหลือแค่ความคิดถึงให้ที่มี
เป็นที่พึงจากนี้ยามห่างไกล
16 พฤษภาคม 2552 10:11 น.
ภันเต
ความรักเรื่องน่าเศร้า
เรื่องเก่ามาเล่าใหม่
เริ่มดีจบเลวร้าย
วนเวียนวายวัฎฎจร
ความรักยิ่งคาดหวัง
พอล้มพังแถบม้วยมรณ์
กำหนดจิตคิดย้อน
วอนความรักอย่ารังแก