23 มีนาคม 2548 21:55 น.
ฟ้าหมอง
เหมือนบินได้บนฟ้านี้เพราะมีปีก
คอยหลบหลีกอันตรายให้สุขสม
แต่ปีกนี้อยู่ไปได้เพราะลม
ความเหมาะสมเหมือนเพลงดีที่เคยฟัง
(You are the wind beneath my wings)
ลมคือลมปีกคือปีกนกคือนก
ยามลมโบกนกก็บินผกผินหวัง
ปีกขยับรับแรงลมผสมพลัง
บินแคล่วคล่องล่องสู่รังอย่างปลอดภัย
เธอคือลมให้ฉันในวันนี้
ฉันจึงมีเธอพยุงให้มุ่งหมาย
เดินชีวิตติดตามกำลังใจ
ฟันฝ่าไปอุปสรรคจักไม่กลัว
หากลมหยุด ติดขัดไม่พัดโบก
ด้วยอับโชคนกคงแย่ชูแต่หัว
ปีกได้แต่กระพือพัดสะบัดรัว
ไม่เคลื่อนตัว พานกตกมาตาย
ขอเธออย่าห่างหายไปจากฉัน
ช่วยโอบอุ้มคุ้มกันฉันเคลื่อนไหว
ถ้าเธอหยุดแล้วฉันไม่มั่นใจ
ก้าวต่อไปคงขยาดถ้าปราศเธอ
เราเป็นปีกกันต่อกันฉันรับรู้
เธอต้องสู้เพื่อฉันมั่นเสมอ
ฉันต้องสู้อยู่ทุกเมื่อก็เพื่อเธอ
ไม่ฝันเพ้อเจอกันนิรันดร.
20 มีนาคม 2548 23:42 น.
ฟ้าหมอง
พี่ไม่โกรธโทษน้องเลยซักนิด
พี่ไม่คิดว่าน้องถ่วงหรือหน่วงพี่
พี่ไม่สนว่าใครมองน้องไม่ดี
พี่ไม่มีคำเสแสร้งหรือแกล้งชม
พี่กลับคิดว่าอยู่ดีเพราะมีน้อง
พี่กลับต้องเข้มแข็งแข่งสั่งสม
พี่กลับมีชีวิตอยู่สู้อารมณ์
พี่กลับล้มแล้วลุกปลุกพลัง
พี่รักน้องมากกว่าวิญญาณ์พี่
พี่ห่วงน้องนะคนดีมีเบื้องหลัง
พี่กับน้องแม้ชีวิตโชคปิดบัง
พี่ก็ยังขอมีน้องตลอดไป...
20 มีนาคม 2548 23:11 น.
ฟ้าหมอง
ถึงน้องชายคนนี้ไม่ดีนัก
ถึงความรักให้พี่ไปไม่ใหญ่หลวง
ถึงจะรับหัวใจพี่ที่เต็มดวง
ถึงจะหน่วงความก้าวหน้าพี่มาไกล
น้องคนนี้ก็มีแต่พี่อยู่
น้องรับรู้เรื่องราวคราวไหนไหน
น้องเป็นห่วงพี่มากจากดวงใจ
น้องยอมตายแทนพี่ที่ดูแล
ใจสองดวงดวงใจไม่แยกจาก
ใจไม่ถูกพลัดพรากจากดวงแข
ใจยังกอดกอดใจในเรือนแพ
ใจเที่ยงแท้แน่กว่าศิลาใจ...