30 มกราคม 2553 21:28 น.
ฟ้าสลัว
อยากเอ่ยถามสักคำว่าเหนื่อยไหม
ถามจากใจความรักในตัวฉัน
หรือเบื่อหน่ายหายห่างไม่พบกัน
นิสัยนั้นไม่ต้องพ้องดั่งใจ
เธอเหนื่อยไหมที่รักหนักใจหน่วง
ขอพุ่มพวงบอกทีที่สงสัย
หน่ายหรือไม่นิสัยที่เสียไป
บอกฉันให้รู้ทีที่เรื่องจริง
ก่อนเธอเคยบอกห่วงในห้วงจิต
ประครองชิดติดใกล้ให้อุ่นผิง
บอกเข้าใจชีวิตให้พักพิง
วันนี้นิ่งคำน้อยไม่เอ่ยมา
ไม่อยากเอ่ยรำคาญหรือหน่ายเบื่อ
ช่วยหนุนเกื้อเอื้อทีเอ่ยภาษา
จะได้รู้ตำแหน่งที่ต้องตา
ให้รู้ว่าต้องถอยหรืออย่างไร
จำได้ไหมที่เคยเอ่ยเอื้อนบอก
อย่าได้หลอกตัวเองให้หวั่นไหว
ตรองสักนิดก่อนติดห้วงฤทัย
สายเกินไปอาจแย่หากกลับลำ
ก่อนเคียงคู่ชั่วฟ้าพาทนอยู่
ขอพธูคู่คิดก่อนถลำ
ฉันไม่ดีบอกเลยวาจานำ
แม้ว่าคำเหล่านี้จะปวดทรวง
ฉันยังคงเตรียมพร้อมน้อมใจรับ
ไม่บังคับใจใครไว้ห่วงหวง
ไม่ดีพร้อมรู้ดีฤดีดวง
ไม่อยากลวงใจตัวปัดชั่วไป
ทั้งครอบครัววุ่นวายพระพายซัด
แดนประหัดตัดหารคร้านสดใส
ทั้งวุ่นวายส่งให้หงุดหงิดใจ
หากเธอไซร้รับไม่ได้ขอโทษที
ฉันไม่อาจหลบหลีกปลีกทางแยก
คงต้องแบกเรื่องราวยาวหมดศรี
จะไม่โทษสักคำหากคนดี
บอกฉันทีตอนนี้คืออะไร
จะได้รู้จะได้รับวางตัวถูก
ด้วยปมผูกหนักหนาพาอับไส
เหมือนคนมืดหม่นหมองครองจิตใจ
ไร้แสงไซร้นำทางพรางเล่ห์กล
ด้วยใจฉันอ่อนล้าไม่อาจเก่ง
รวมสติยากเพ่งเล็งสับสน
เธอคงเบื่อที่อ่อนแอไม่แยบยล
อึดอัดล้นใจฉันทุกวันคืน..............