24 พฤษภาคม 2552 15:53 น.
ฟ้าสลัว
รอคอย...คำนี้แค่สั้นสั้น
แต่ว่ามันทรมานมากหนักหนา
รอคอย...ไม่นานเพียงวาจา
แต่ทว่าในจิตช่างนิรันดร์
รัก..คำนี้ ฉันรู้เต็มดวงจิต
แม้สั้นนิดแต่ตรึงดึงใจฉัน
คอยเป็นแรงผลักดันทุกคืนวัน
ให้ใจน้อยนี้นั้นมีแรงรอ
รู้ว่าเพราะเหตุใดจึงรอเล่า
รู้ใจเราคงสัตย์ไม่สึกหลอ
ไม่เปลี่ยนแปลงคงมั่นใจพะนอ
แต่ยังห่อสับสนและกังวล
ด้วยใจรอทรมานเสียดแทงอยู่
ด้วยใจรู้อยู่ได้ในสับสน
ด้วยใจนี้มีรักฝากทางวน
ด้วยอยากยลรักแท้จึงเฝ้ารอ
ทางเฝ้ารอยาวนานได้พานพบ
ทางเสี่ยงแทรกบรรจบพบหลากหนอ
พบอุปสรรคนานาทางใจคลอ
ขอก้าวต่อจนกว่าถึงจุดปลาย
อีกนานไหมทางปลายจะมาถึง
รักลึกซึ้งมาถึงไร้สลาย
บอกให้รู้ตรึงไว้มิวางวาย
เสริมแรงกายแลใจที่เฝ้ารอ
หน้าส่วนตัว
1274
